________________
५०६
देव कृष्ण नाममा सा आत्मपष्ठस्य पणा स्थानमा सवा देवधरणी सेना मतिरिमर्जयति पनिविस पञ्चनिः पाण्ड सार्वमात्म पष्ट पमीरमध्मध्येन वीरः प्रतिद्यपि गच्छति व्यति ब्रज्य यौवामा राजधानी, कौरामराया अग्रीचान गोपाग उति, उपागत्य र स्थापयति, स्थापकिया वारुरु सारथि दयविला एव मवादीत् गच्छखल हे देय | राजनानीमनुपविश अनु
'
1
माया
स्वय ही द्रौपदी देवी को वहा से वापिस ले आऊँगा । अथवा में स्वयं ही द्रौपदी देवी को लेने के लिये जाऊँगा तय उस स्थित देव ने कृष्ण वासुदेव से इस प्रकार का अच्छा ऐसा से इस प्रकार कह कर उसने आत्म पष्ट के छरों रथो को लवणसमुद्र में मार्ग विनरित कर दिया । तत्र कृष्णचासुदेव ने अपनी चतुरगिणी सेना को वहा से वापिस कर दिया वापिस कर फिर वे पाच पांडवों के साथ छही रवीं को - १ एक अपने रथको और पांच पाइयों के रथों को लेकर लवणसमुद्र के भीतर से होकर चलने लगे। चलते २ वे जरा अमरकका राजधानी थींऔर उसमें भी जरा वह अग्रोधान धा वश पहुॅचे। (उवाग्गच्छित्ता रह ठबेह) वा पहुँच कर उन्होंने अपने रथ को रोक दिया- (ठवित्ता दारुप सारहिं सहावेह, सद्दावित्ता एव वयासी गच्छर ण तुम देवाणुपिया ! अमरककारायाणी अणुपवि साहि२, पउमणाभस्त रण्णो वामेण पाण
ત્યાં જઈને હુ જાતે જ દ્રૌપદી દેવીને ત્યાથી પાછી લઈ આવીશ એટલે કે હુ જાતે જ દ્રૌપદી દેવીને લેવા માટે જઇશ ત્યારે તે સુસ્થિત દેવે કૃષ્ણુવાસુદેવને કહ્યુ કે સારૂ, આમ જ કરો આ પ્રમાણે કહીને તેણે આત્માના છએ રથાને લવણુ સમુદ્રમા રસ્તે આપ્યા ત્યારપછી કૃષ્ણ વાસુદેવે પાતાની ચતુર ગિણી સેનાને ત્યાથી પાછી વળાવી દીધી અને પાછી વળાવીને તે પાચે પાડવાની સાથે છએ રથાને-એક પેાતાના રથને અને પાચ પાડાના રથાને લઈને લવણુ સમુદ્રની વચ્ચે થઈને પસાર થવા લાગ્યા આમ પસાર થતા તે જ્યા અમરકકા રાજધાની અને તેમા પણ જ્યા તે અગ્રોદ્યાન હતુ ત્યા પહાચ્યા ( स्वागच्छित्ता रह ठवेइ ) त्या पोथीने तेभऐ पोताना २थने ूलो शभ्यो
( ठचित्ता दारुय सारहिं सदावेर, सदावित्ता एव वयासी, गच्छद्द ण तुम देवाणुपिया ! अमरकका रायहाणी अणुपविसाहि २
वामेण
"
