________________
मनगारतिदिगो टी० १० १६ द्रौपदी रितनिरूपणम् जाव सरीरा त इच्छामिण देवाणुप्पिया । दोवई देवी इहमाणिय, तएणं पुवसंगइए देवीए पउमनाभं एव वयासी - नो खल्लु देवाणुप्पिया! एवं भूयं वा भव्य वा भविस्स वा जण्ण दोई देवी पचपंडवे मोत्तण अन्नेण पुरिसेणं सद्धि ओरालाई जाब विहरिस्तइ, तहा वि य णं अह तव पियट्टतयाए दोवई देवि इहं हबमाणेमित्तिक? पउमणाभं आपुच्छइ आपुच्छित्ता ताए ऊकिटाए जाव लवण लमुद्दे मझमज्झेण जेणेव हत्थिणाउरे णयरे तेणेव पहारेत्थ गमणाए। तेण कालेणं तेणं समएण हत्थिणाउरे जुहिडिल्ले राया दोवईएसद्धि उपि आगासतलंसि सुहपसुत्ते यावि होत्था, तएण से पुवसगइए देवे जेणेव जुहिहिले राया जेणेव दोवई देवी तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता दोवईए देवीए ओसोवणियं दलयइ दलित्ता दोवई देवी गिण्हइ गिहित्ता ताए उकिटाए जाव जेणेव अमरकका जेणेव पउमगाभस्त भवणे तेणेव उवागच्छद उवागच्छित्ता पउमणाभस्स भवणंसि अलोगवणियाए दोवइ देवी ठावेइ ठावित्ता ओसोवणि अवहरइ अवहारित्ता जेणेव पउमणाभे तेणेव उवागच्छद उवागच्छित्ता एव वयासी-एसणं देवाणुप्पिया मए हत्थिणाउराओ दोवई इह हबमाणीया तव असोगवाणियाए चिटइ, अतो पर तुम जाणसित्तिक? जामेव दिसि पाउन्भूए तामेव दिसि पडिगए ॥ सू० २५ ॥