________________
२२
HTTधर्मकथा 'भिक्खामायण' भिसामाननम्-भिमाया आधारभूतो गरियति । ततः बलु स तेतलिपुत्र पमापत्या. एकम प्रतिशृणोति-धीररोति, प्रतिश्रुत्य स्वीकृत्य पमानत्या समीगत् भतिगत म्यगृहे गतवान् ।।०८।।
मूलम्-तएणं पउमावई य देवी पाहिला य अमच्ची सय. मेव गभं गिण्हइ, सयमेव परिवहह । तएण सा पउमावई नवण्ह मासाणं जाव पियदसणं सुरुवं दारग पयाया, ज रयणि च णं पउमावई दारय पचाया त रयणि च ण पोहिला वि अमच्ची नवण्ह मासाण विणिहायमावन्न दारिय पयाया। तएणं सा पउमावई देवी अम्मधाइं मदावेइ सदावित्ता एवं वयासी-गच्छह ण तुमे अम्मो। तेतलिगिहे तेतलिपुत्त अमच्च रहस्सियं चेव सदावेह । तएण सा अम्मधाई तहत्ति पडिसुणेइ, पडिसुणित्ता अतेउरस्स अवद्दारेण णिग्गच्छा, णिगच्छित्ता, जेणेव तेतलिस्स गिहे जेणेव तेतलिपुत्ते तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयल जाव एव वयासी-एव खलु देवाणुप्पिया। पउमावई देवी सदावेइ । तएण तेतलिपुत्त अम्मवाईए अंतिए एयम सोच्चा हट्टतुटे अम्मधाईए सद्धि साओ गिहाओ णिग्गच्छइ, णिग्गच्छित्ता अतेउरस्स अवदारेण रहस्सियं चेव अणुप्पविसइ, अणुप्पविसित्ता जेणेव पउमावई देवी तेणेव
तो हमारे तुम्हारे दोनों के लिये भिक्षा पात्र-भिक्षा का आधार भूतबन जायगा इम-प्रकार पद्मावती के इस कथन रूप अर्थ को उस तेत लिपुत्र अमात्यने स्वीकार कर लिया। और स्वीकार करके फिर वह पद्मावती देवी के पास से अपने घर पर चला आया । सू०४॥ બાળક આખરે મોટે થઈ જશે અને બચપણ વટાવીને જુવાન થઈ જશે તે મારા અને તમારા બંનેને માટે ભિક્ષાપાત્ર ભિક્ષાને આધારભૂત થઈ જશે આ રીતે પદ્માવતીના આ કથન રૂપ અને તે તેતલિપુત્ર અમાત્યે સ્વીકાર કરીને તે પદ્માવતી દેવીની પાસેથી વિદાય લઈને પિતાને ઘેર આવી ગયે સૂ ૪