________________
-
-
-
भाताधकथा वस्स ' अशोकवरपादपस्य अशोरक्षम्य 'अहे ' अधः परिणतशिलोपरि 'मुह निसनस्स' सुखनिपण्णस्य-मुखोपपिप्टम्य ' अणुचितमाणम्ग ' अनुचिन्तयत - पूर्वमचे कृतमध्ययनादिक स्मरत 'पुल्याहीयाड' पूधिीतानि-पूर्वमरे पठितानि सामायिकादीनि चतुर्दशपूर्वाणि स्वयमेव 'अभिसमन्नागय? ' अभिमगन्यागतानि ज्ञानविपयतया सजातानि । तत. खलु तस्य तेतलिपुत्रस्य अनगारस्य सुभेन परि णामेन 'जाव' यावत्-प्रशस्तैरध्ययसाया, मशस्वागिर्लयामि विशुद्धयमानाभिः 'तयावरणिज्जाण' तदापरणीयाना-मानापरणीयादीनां धर्मणा ' खयोवसमेण' उवागच्छित्ता असोगवरपायवरस अहे पुढनिसिलापट्टयसि सुहनिसनस्स अणुचित्तमाणस्स पुन्धाहीयाइ सामाइयमाझ्याइ चोदसपुन्वाह सयमेव अभिसमनागयाइ) इसलिये अब मुझे यही उचित है कि में पूर्व भव में पालिन किये पच महावतो को अपने आप धारण करलू । ऐसा उसने विचार किया। विचार करके फिर उमने अपने आपही महानतो को धारण कर लिया। धारण करके फिर वह जर्दा प्रमदवन नामका उद्यान था वहाँ चला गाया। वहा जाकर वह अशोक वृक्ष के नीचे रक्खे हुए पृधिवी शिलापटक पर पटाकार से परिणत शिला के ऊपर-आनन्द के साथ बैठ गया और पूर्व भव में कृत अध्ययन आदि का बार२ चिन्तवन करने लगा। इस तरह विचार करते२ उसके पूर्व भव में पठित सामायिक आदि चौदह पूर्व ज्ञान के विषय भृत बन गये। (तण्ण तस्स तेतलिपुत्तस्स अणगारस्स सुभेण परिणामेण जीव तयाउज्जाणे तेणेव उवागच्छद, उवागन्छित्ता असोगवरपायास्त अहे पुढविसिला पट्टयसि सुहनिसनस्स अणुचित्तेमाणस्स पुमाहीयाइ सामाइयमाइयाइ चोइस पुवाइ सयमेव अभिसमन्नागयाइ)
એટલા માટે હવે મને એજ એગ્ય લાગે છે કે પૂર્વ ભવમાં જે પાચ મહાવ્રતને મે ધારણ કરેલા તેને પિતાની મેળે જ ધારણ કરી લઉં આ રીતે તેણે વિચાર કર્યો વિચાર કર્યા બાદ તેણે પિતાની મેળે જ પાચ મહાવ્રતે ધારણ કરી લીધા ધારણ કર્યા પછી તે જ્યા પ્રમવન નામે ઉદ્યાન હત ત્યાં જતા રહ્યા ત્યાં જઈને તે અશક વૃક્ષની નીચે મૂકાયેલા પૃથિવી શિલા પદક ઉપર-પટ્ટાકાર રૂપથી પરિણત શિલા ઉપર--આનદ અનુભવતા બેસી ગ અને પૂર્વ ભવમાં જે કઈ અધ્યયન કર્યું હતુ તેનુ વાર વાર ચિંતન કરવા લાવો આ રીતે ચિંતન કરતા કરતા પૂર્વભવમાં ભણેલા સામાયિક વગેરે ચૌદ પૂર્વજ્ઞાન તેને વિષયભૂત થઈ ગયા
