________________
e
माताधर्मकथा
,
यम् - अस्याः शुम्भादेव्याः 'अधुदाइ' अर्ध चतुर्थानि सायागि पल्योपमानि स्थितिरस्ति । सुधर्मास्वामीमाद हे जम्यूः ! निक्षेपकः उपहारोऽध्ययनस्य वाच्यः ॥ ॥ इति द्वितीयवर्गस्य प्रथमा ययनम् ॥
सिरी भारिया सुभा दारिया, सेस जहा फालीए गयर अगुड्डाह पलिओष माई ठिई, एव गल जंबू । निक्सेवओ अञ्झयणस्स एवं सेसा विवत्सा रिअज्झणा सावत्थीर नवर माया पिया मरिस नामया एलु जबू | निओ बिईययग्गस्स पीओ यग्गो समत्तो) शुभादेवी जो पविचा नामकी राजधानी में शुभावतस्क नामके भवन में रहती थी और शुभनाम के सिंहासन पर बैठती थी वह काली देवी के प्रकरण में वर्णित पाठ के अनुसार प्रभु के समीप उनको वदना करने के लिये आई। वहाँ उसने नाट्यविधिका प्रदर्शन किया बाद में फिर घर वहा से पीछे अपने स्थान पर चली गई । उसके चले जाने के बाद गौतमस्वामी ने प्रभु से उस शुभादेवी के पूर्वभव की पृच्छा की-तब भगवान् ने उन से इस प्रकार कहा - श्रावस्ती नामकी नगरी थी। उसमें कोष्टक नामका उद्यान था, । नगरी के राजा का नाम जितशत्रु था उसमें गाथा पति रहता था । जिसका नाम शुभ था। इसकी शुभ श्री नाम की भार्या थी । दारिका का नाम शुभा था। इसके बाद का इसका वर्णन
दारिया, सेस जहा कालीए णवर अद्धट्ठाइ, पलिओ माइ ठिई । एत्र खलु जबू । निक्खेवओ अज्झयणस्स एव सेसा वि चत्तारि अञ्झयणस्स सावत्थीए नगर मायापिया सरिसनामया, एव खलु जत्रू | निक्खेत्रओ - चिईयत्रग्गस्स पच अज्झ या समत्ता बीओ वग्गो समत्तो )
શુભા દેવી—કે જે અલિચ ચા નામે રાજધાનીમાં શુભાવત સક નામના ભવનમા રહેતી હતી અને શુભ નામે સિંહાસન ઉપર બેસતી હતી-કાલી દેવીના પ્રકરણમા વર્ણવેલા પાઠ મુજબ પ્રભુની પાસે તેમને વદના કરવા માટે આવી ત્યા તેણે નાટયવિધિનું પ્રદર્શન કર્યું ત્યારખા૰ તે ત્યાથી પાછી પાતાના સ્થાને જતી રહી તેમના જતા રહ્યા ખાદ્ય ગૌતમ સ્વામીએ પ્રભુની શુભા ધ્રુવીના પૂર્વ ભવની પૃચ્છા કરી ત્યારે ભગવાને તેમને આ પ્રમાણે કહ્યુ કે~ શ્રાવસ્તી નામે નગરી હતી, તેમા કાઇક નામે ઉદ્યાન હતુ નામ જિતશત્રુ હતુ તેમા શુભ નામે ગાથાપિત રહેતે હતે તેની પત્ની હતી, તેની પુત્રીનું નામ શુભા હતું ત્યારપછીનુ જોઈએ. તેમા અને આમા
નગરીના રાજાનું
કાલી દેવીની જેમજ સમજી લેવું
શુભશ્રી નામે તેનુ શેષ વન તફાવત એટ
