________________
६३०
शाताधर्म कथासू
जानीथः - यत् 'मम' मा ' विधजहाय ' निमहाय= परित्यज्य चैकेन यक्षेण सार्द्ध लवगसमुद्र मध्यमभ्येन 'बीईक्यमाणा ' व्यतिननन्तौ सः तद् एवमपि = अनेन पकारेण पक्षपृष्ठावलम्वनेन ' गए' आ गतौ गृह प्राप्तो, इति, युग जानीय तद् भ्रान्तौस्थः । यदि खलु युवा ' ममं ' माम् ' अवयववह' पश्यत ' तो ' तदा 'भे' युनयोरस्ति जीवितम् अथ खलु मा न पश्यत 'तो' तदा 'मे' युवयोः अनेन 'नीलुपलगबल जाव' नीलोत्पलमाल यावन् अतिश्याम सुतीक्ष्ण खड्गेन शिरसा एकान्ने एडेमि = पक्षियामि द्वयोरपि शिरश्छेत्स्यामीत्यर्थ । ततः खलु ता माकन्दिकारको रत्नद्वीपदेवताया अन्तिके एतमर्थं श्रुत्वा निशम्य अभी तो अनुद्विग्नी, अक्षुधी असम्भ्रान्ती सन्तौ रत्नद्वीपदेवताया एतमर्थ है। उस के भी तुम चाहने वाले हो रहे हो। जो तुमलोग मुझे छोड़कर यक्ष शैलक के साथ लवण समुद्र के बीच से होकर जा रहे हो। तो क्या इस तरह के जाने से तुमलोग हम घर पहुँच गये ? यह मान रहे हो सो यह तुम्हारा भ्रम है । ( जइण तुम्भे मम अवयक्खह तो भे अत्थिजीविय अण णावरखह तो भे इमेग नीलुप्पलगवलजावएडेमि ) यदि तुम मेरी ओर देखो मुझे चाहो तो ही तुम्हरा जीवन बच सकता है-यदि तुम मुझे नहीं चाहते हो मेरी तरफ नही देखते हो तो देखो इस नील कमल तथा महिप के श्रृंगके जैसे वर्णवाली - अतिश्याम सुतीक्ष्ण तलवार से मैं अभी तुम दोनों के मस्तक को छेदकर उसे ऐसे स्थान में डाल दूंगी कि जहा उसका पता भी नही लगेगा। (तएण तें मागदियदारयो रणदीवदेवयाण अतिए एयम सो० णीस० अभीया
-
ઈચ્છતુ નથી તેવી મૃ યુ ‘અપ્રાર્થિત’ થયુ અને તે માક દીદાર તને ઈચ્છ નાર થયા કેમકે તમે મને છેડીને યક્ષ શૈલકની સાથે લવણ સમુદ્રની 'વચ્ચે થઇને જઇ રહ્યા છે! તમે અત્યારે એમ સમજી રહ્યા હશે કે અમે હેમખેમ ( સકુરાળ ) પેાતાને ઘેર પહેાચી ગયા છીએ તે તમે ભ્રમમા છે.
1
4
( जण तुभे मम अवयववह तो मे आत्थि जीविय अह णं णात्रयक्खद्द' तो भे इमेण नोलुप्पलगवल जान एडेमि )
જો તમે મને જ ચાહે મનેજ જુએ-તા તમારા છત્રનની સલામતી છે જો તમે મને ઇચ્છતા નથી, મારી તરફ જોતા નથી તેા જુઆ આ નિલંકમળ તેમજ ભેંસના શિંગડા જેવા રંગની ખૂબ જ શ્યામ રંગવાળી તેજ તરવારથી હુ તમારા બનેના માથા કાપીને એવી જગ્યાએ ફેંકી દઈશ કે તેની કોઈને ખબર પણ પડી શકે નહિ
( ते मानदिय दारया रयजदीबदेश्याए जतिए
