________________
जाताधर्मकथास
-
--
-
अशोकवरपादपा=अशोक्नामा महावृक्षः, तत्रेयोपागच्छति, उपागस्य ' महापडि रूप' यथामतिरूप-मुनिजनक्ल्पानुसारम् अवग्रह स्थित्यथं वसतेराज्ञां अवश्य =गृहीला सयमेन तपसा चात्मान भावयन् वासयन् विहरति-आग्तेस्म । तदा वनपालक समागत्य कृष्णाय वासुदेवाय वर्धापनिमा प्रदत्ता। परिपनिर्गताद्वारावती नगरी निवासिनो जनाना परिपत् समूहः निर्गता अरिष्टनेमिर्भगवन् समागत इति श्रृखा त वन्दितु द्वारावतीनगरीतो निःसृतेत्यर्थः । सा परिपद् भगवन्त वदित्वा धर्म श्रोतु भगवतः पुरोऽस्थिता धर्मः कथितः अरिष्टनेमिना भगवता धर्मकथा कथिता ॥ सू-७॥ परपरा के अनुसार-विहार करते हुए यावत् जहां वह द्वारावती नगरी थी उसमे जहा रैवतक पर्वत था-नदवन नामका उधान था। उसमें भी जहा सुरप्रिययक्ष का यक्षायतन था ओर उम में भी जा अशोक का उत्तम वृक्ष था, वहां पधारे (उवागच्छित्ता अहापडिख्य उग्गह ओगिहित्ता सयमेण तवसा अप्पाण भावेमाणे विरइ ) आकर के उन्हों ने मुनिजन के कल्पानुसार वनपाल से वमति की आज्ञा प्राप्त की-और प्रोप्त कर वे वहा तप और सयम से आत्मा को भोधित करते हुए विराजमान हो गये उस ममय वनपालकने आकर के कृष्ण वासुदेवको बधाई दी।(परिसा निग्गया धम्मो करिओ) द्वागवतीनगरी के समस्त जनों का समूह-( अरिष्टनेमि भगवान आये हए है) ऐमा सुनकर उनको वदना करने के लिये दारावती नगरी से निकले। એની સાથે પૂર્વાન પથી–એટલે કે તીર્થંકર પર પરા ને અનુસરતા વિહાર કરતા જ્યા તે દ્વારવતી નગરી હતી, જ્યા રૈવતક પર્વત હતું, જ્યા નદનવન નામે ઉઘાન હતુ અને તેમા જ્યા સુરપ્રિય યક્ષનુ યક્ષાયતન હતું અને તેમાં ५५ ज्या मनु श्रेष्ठ वृक्ष तु त्या पथार्या (पागन्छिता अहापडिरूव उगाह ओगि हित्ता सयमेण तवसा अप्प ण भ वेमाणे विहरइ ) त्या पधारीन મુનિ જનેચિત પ્રણાલિકા મુજબ વનપાલક પાસેથી આજ્ઞા મેળવી અને આજ્ઞા મેળવીને ત્યા તપ અને સયમથી પતાના આત્માને ભાવિત કરતા વિરાજ્યા તે વખતે વન પાલકે ડ્રણ વાસુદેવની પાસે જઈને તેમને શુભ સમાચાર આપ્યા (परिसा निग्गया धम्मो कहिओ) द्वार ती नसरीन मया नागरी "AR ઇનેમિ ભગવાન અને પધાર્યા છે એવું સાંભળીને તેમની વદના કરવામાટે
