________________
अनगारधर्मामृतपणी टी० अ० ८ अहराजचरिते अरनकश्रावकवर्णनम् ३६३ मात्रान् यावत् ऊ. गगने नीत्वाऽरहन्नके श्रावकमेवम् उक्तप्रकारेण अवादीत्हो ! अरहन्नक ! अप्रार्थित प्रार्थित ! नो खलु कल्पते तव शीलनत - तथैव = सो Stः पूर्ववदेव या धर्मध्यानोपगतो विहरति = आस्ते स्म० ।
०
किसी भय के मौन सहित धर्मग्यान में ही मग्न देखा तो देख कर वह उस पर क्रोध के आवेश से अत्यत लाल पीला घन गया । और उसे पोतयान को उस ने अपनी दोनो अगुलियों-मयमा एव तर्जनी अगु लियों से पकड लिया । ( गिव्हित्ता मत्तट्ठतलाइ जाव अरनग एव वयासी) पकड कर वह उसे ऊपर आकाश न सात आठ ताल प्रमाण आकाश भाग तक ले गया ले जाकर फिर उस में अरहन्न श्रावक को इस प्रकार कहा - ( भो अरहन्नगा । अपत्थियपत्थिया ! णो खलु ह कप्पइ तव सीलव्वय तहेव धम्मज्झाणोवगए विहरह ) हे अरहानक ! हे अप्रार्थित प्रार्थित मुझे तुम्हारे इन शीलव्रत आदिकों को विचलित आदि करना उचित नही है अतः तुम ही खुशी से उन्हें छोड दो नही तो मैं तुम्हारी इस नौका को यहा से पटक कर पानी में डुबो दूर्गाजिस से तुम समाधि प्राप्त होकर आर्त्तध्यानादि के वशवर्त्ति वन मर
१
काल से पहिले मृत्युके वश हो जाओगे । देवके इस करने पर अरहन्नक श्रावकने कुछ भी ध्यान नही दिया प्रत्युत उसे मन ही मन
66
કરીને ધમ ધ્યાનમા જ તલ્લીન ોંચે ત્યારે તે તેના ઉપર-ક્રોધમા ભરાઈ લાલ પીળા થઇ ગયો, અને તેણે વહાણુને પોતાની બે આગળીએ-મધ્યમા અને તર્જની-વડે પકડી લીધુ गिन्त्तिा सत्तट्टतलाइ जाव अरहन्नग एव वयासी ' પકડીને તે વહાણુને સાત આઠે તાલ પ્રમાણ જેટલુ આકાશમા લઈગયા અને લઈ જઈને તેણે અરહુન્નક શ્રાવકને આ પ્રમાણે કહ્યુ
( ह भो अरहन्नगा । अपत्थियपत्थिया ! णो खलु कप्पर तवसीलव्नय तदेव धम्मज्झाणोवगए विहरह )
હે અરહન્ન≤ ! હું આપ્રાર્થિત પ્રાતિ! હું તમને પેાતાના શીલવ્રત વગેરેથી વિચલિત કર્ તે ચૈગ્ય ન લેખાય એથી તમે રાજીખુશીથી પોતાની મેળે જ તેમને ત્યો નહિંતા તમારા વહાણુને હું અહીથી પટકીને પાણીમા ડૂબાડી ક્રેઈશ જેથી તમે અસમાધિને મેળવીને આન્તધ્યાન વગેરેના વશવતી થશે અને છેવટે મૃત્યુના સમય પહેલા જ મૃત્યુને ભેટશે। દેવની આ વાત પર અરહન્નક શ્રાવકે જરાએ ધ્યાન આપ્યુ નહિ અને તેણે પોતાના મન" જ
I
