________________
१९६
शामकथा पञ्चशाल्यक्षतान् ' सुद्धे ' शुद्धे - पवित्रे ' वत्ये ' वस्त्रे 'वध' बम्नाति - 'बधिता' वध्वा ' रयणकरडियाए ' रत्नकर डिकाया - रत्न डिन्निकाया ' पक्खिवेद ' प्रक्षि पति रक्षार्थं स्थापयति 'पक्खिविता ' प्रतिक्षिप्य स्थापयित्वा 'उसीसामूछे' उच्छीर्षकमूले - उपधानस्याधोभागे 'ठावेई ' स्थापयति 'ठावित्ता' स्थापयित्वा ' तिसझ ' त्रिसध्य - प्रातर्मध्याह्नमायकाल लक्षणे 'पडिजागरमाणी ' प्रति जाग्रती तद्रक्षार्थं सावधानासती विहरह ' विहरति ॥ सु० ४ ॥
1
मूलम् - तण से धपणे सत्थवाहे तहेत्रमित्त जाव चउत्थि रोहिणीयं सुह सहावेइ सद्दावित्ता जाव तं भणियत्व एत्थ कारणं तं से खलु मम एए पच सालि अक्खए सारक्खेमाणीए सगोवेमाणीए सवढेमाणीए तिकट्टु एव सपेहेइ संपे - हित्ता कुलघरपुरिसे सहावेइ सद्दावित्ता एव वयासी - तुम्भेणं देवाशुप्पिया। एए पंच सालि अक्खए गिण्हड़ गिव्हित्ता पढन पाउसंसि महाबुद्धिकार्यंसि निवइयसि समानंसि खुड्डागं केयार सुपरिकम्मियं करेह करिता इमे पच सालि अक्खए
अक्खए सुद्धे वत्थे बधइ बघित्ता रयणकरडियाए पक्खिवेइ, पक्खि वित्ता उसीसामू ठावेइ, ठाचित्ता तिसज्झ पडिजागरमाणी विहर इ ) ऐसा जब उसने विचार किया तो विचार करके उसने उन पाच शाल्य क्षतों को शुद्ध वस्त्र में बाधा बाधकर उन्ह फिर रत्ननिर्मित एक डब्बे मे रख दिया। रखकर उस डब्बे को उसने उसीसे के नीचे भाग में सिरहाने के अधोभाग में रख दिया। इस तरह वह प्रातः मध्यान्ह और सायकाल में इन तीनों कालो में उसकी सभाल मे सावधान होकर रहने लगी। सूत्र ४
-
"
ܕ
पक्खिवित्ता उसीसा मूले ठावेइ शक्त्तिा तिसझ पडिजागरमाणी विहरई ) भाभ વિચારીને તેણે માર્ચ શાલિકણાને શુદ્ધ વજ્રમા આધીને રત્ન જડેલી એક ડાખલીમાં મૂકી દીધા ડાખલીમાં મૂકીને તેણે તે ડાખલીને પેાતાના એ શીકાની નીચે મૂકી દીધી. આ પ્રમાણે તે સવાર ખપેર અને સાજ આમ ત્રણે વખત તે,ડાખલીને સભાળીને રાખવા લાગી ॥ સૂત્ર ૪ ૫
In