________________
-
-
-
अमगारमामृतवपिणी टीका भ० ५ सुदर्शनश्रेष्ठीवर्णनम्
मूलम्-तेणं कालेणं तेण समएणं सोगधिया नाम नयरी होत्था, वन्नओ, नीलासोए उजाणे वाओ, तत्थ ण सोगधियाए नयरीए सुदंरुणे नामं नयरसेटी परिवसइ, अड्डे जाव अपरिभूए।
तेणं कालेण तेण समएणं सुए नाम परिव्वायए होत्था, रिउवेयजजुटवेयसामवेयअथव्वणवेयसद्विततकुसले सखसमए लद्धढे पंचजमपंचनियमजुत्तं सोयमूलय दसप्पयारं परिव्वायगधम्म दाणधम्म च सोयधम्मं च तित्थाभिसेयं च आघवे माणे पन्नवेमाणे धाउरत्तवस्थपवरपरिहिए, तिदंडकुंडियछत्तछलुयंकुसपवित्तयकेसरीहत्थगए परिवायगसहस्सेणंसद्धिं सपरिबुडे जेणेव सांगधियानयरी जेणेव परिवायगावसहसि भंडगनिक्खेवं करेइ, करिता संखसमणेणं अप्पाण भावमाणे विहरइ।
तएणं सोगधियाए णयरीए सिघाडगतिगचउक्कचच्चरेसु बहुजणो अन्नमन्नस्स एवमाइक्खइ । एव खल्ल सुए परिवायए इह हव्वमागए जाब विहरइ, परिसा निग्गया सुदसणो निग्गए, तएण से सुए परिवायए तीसे परिसाए सुंदसणस्स य अन्नेसिं च वहण सखाणंधम्म परिकहेइ-एव खलु सुदंसणा अम्ह सायमूलए धम्म पन्नत्ते, सेऽविय सोए दुविहे पन्नत्ते त जहा-दवसाए य, उदएण मट्टियाए य, भावसोए दवेहि य मतेहि य, जन्न अम्हं देवाणुप्पिया किचि असुइ भवामो, त सव्व सज्जो पुढवीए आलिप्पइ, तओ पच्छा सुद्धेण वारिणा पक्खालिज्जड, तओ त असुई सुई भवइ, एव खल्लु जीवा