________________
अनगारधर्मामृतपिणी टीका अ० ५ स्थापत्यापुननिष्क्रमणम्
चारणश्रमणान् यावत्-र 'जभर य देवे जोवयमाणे इत्यादि पाठोऽनुसन्येय, जृम्भ+देवाथ गगनादवतरतः पश्यति, हा शिविकात ' पच्चोरुहs ' प्रत्यवरोइति अवतरति ॥ १५ ॥
मूल्म्-तणं से कहे वासुदेवे थावच्चापुत्तं पुरओ काउं जेणेव अरिहा अरिनेमी तेणेत्र उवागच्छङ, उवागच्छित्ता सेस सव्व तं चेत्र आभरण० तएणं से थावच्चागाहावइणा हसलक्खणं पडगसाडएण आभरणमल्लालकारे पडिच्छइ, हारवारि धारछिन्नमुत्तावलिप्पगासाति असूणि विणिम्मुचमाणी २ एव वयासी
विजाहरचारणे जाव पासित्ता सिवियाओ पच्चोरुह्ह ) जिस प्रकार मेत्र कुमार का निष्क्रमणाभिषेक । दीक्षाका उत्सव ) हुआ उसी प्रकार जलपूर्ण वेतपीतकलशो द्वारा रूप्यसुवर्णके घटों द्वारा कृष्णवासुदेव ने दीक्षा के उत्सुक - हजार पुरुष सहित स्थापत्यापुत्र का अभिषेक किया । अभिषेक कर के फिर उन्होने उसे सर्व प्रकारके अलकारो से विभूषित किया। विभूषित करके फिरवे उसे पुरुष सहस्रवाहिनी शिविका पर आरूढ़ कराकर द्वारावती नगरी के ठीक बीचो विच से होकर लेचले । चलते २ जय उन्हो ने अर्हत अरिष्टनेमिप्रभु के उन्नोपरिछत्र- तीन छत्रों को और पताको परिपताकाको पुरुषवृन्दो के साथ देवा तथा विद्याधरों को चारण श्रमणो को आकाश से उतरते हुए नृभक देवों को देखातो देख कर वे शिविका से नीचे उतरे || सू० १७ ॥
-
हरचारणे जाव पामित्ता सिवियागो पन्चोरुहइ ) प्रेम भवडुगरनो निष्ठु માભિષેક થયા તેમજ જળથી પરિપૂર્ણ સફેદ પીળા ફળશે! વડે તેમજ ચાદી નેનાના ઘડા વડે કૃષ્ણવાસુદેવે દીક્ષાર્થી સ્થાપત્યા પુત્ર તેમજ તેની સાથેના એક હજાર પુરુષાને પ્રભિષેક કર્યાં અભિષેક પછી તેમણે તેને ખના ઘરેણાએ થી ગણગાયે શણગાર્યો બાદ તે પુરુષ મહસ્ત્ર વાહિની પાત્રો ઉપર સ્થા પા પુત્રને એમાડીને દ્વારાવની નગરીની બામર વચ્ચે ના માર્ગે થઈ ને ચાલ્યા જતા જતા જ્યારે તેએએ અહ ત અષ્ટિનેમિ પ્રભુના ત્ર ઉપર છત્ર આમ ત્રણ ઉપરા દ્રપરી છત્રા, પતાકાની ઉપર પતાકાઓને તેમજ પુરુષ સમાજને જોયા અને વિદ્યાધરેને ચારણ શ્રમણેાને માળમાથી નીચે ઉતરતા, તે જ જુલકદેવેને જોયા ત્યારે જોઇને તેએ પાલખી ઉપરથી નીચે ઉતરી પડયા ॥૧૫॥
४७
