________________
-
भाताधर्मकथा गामियत्ताए ' अनुगामिकताये परभवेऽनुगमनाथ भपियति, इति परस्परमववद ।
ततः खलु तस्य द१रस्य यदुननस्यान्तिकाद् एवमर्थ श्रुत्वा निशम्य अपमेतद्रूप आध्यात्मिको पिचारः समुदपद्यत-एर सलु अमणो भगवान् महावीर गौतम ! में मे विहार करता हुआ गुणशिलक नाम के उद्यान आया । राजगृह नगर निवासी मनुष्यो का समूह मेरी वदना करने के लिये तथा मेरे दर्शन के लिये अपने २ स्थान से ओये-उस समय नदा पुष्करिणी में अनेक मनुष्य स्नान करते हुए जल पीते हुए और पानी भरते हुए परस्पर में इस प्रकार से यात-चीत कर रहे थे-मो देवानु मियो ! श्रमण भगवान महावीर यही पर गुण शिलक चैत्य में पधारे हुए हैं-इसलिये हे देवानुप्रियो ! चलो-आओ चलें श्रमण भगवान महावीर को वदना करें नमस्कार करे । वदनो नमस्कार कर फिर उन की पर्युपासना-सेवा करें । यही यात इस भव में, परभव में हमारे लिये हितकारक होगी, यावत् सुखविधायक रोगी, क्षेमकारक, निश्रेय. सकारक एव अन्यभव में साथ जाने वाली होगी। (तएण तस्स दद्दुरस्स यहुजणस्स अतिए एयमह सोच्चा, निसम्म अयमेयोल्वे अज्झस्थिए ५ समुप्पंज्जित्था ) तो इस प्रकार की योत चीत जव उस ददुर ने उन अनेक मनुष्यों के मुख से सुनी-तो सुनकर और उसे हृदय में धारण कर उसके मन मे इस प्रकार का विचार उत्पन्न हुआ-( एव खलु समणे છે ગૌતમ ગુણબિલક નામના ઉદ્યાનમા હુ વિહાર કરતા કરતે આજે રાજગૃહ નગરના નાગરિકોના સમૂહ મને વદન કરવા તેમજ દર્શન કરવા માટે પિતપિતાને ઘેરથી મારી પાસે આવ્યા તે સમયે નદી વાવમાં ઘણા મણિસે સનાન કરતા, પાણી પીતા અને પાણી ભરતા આ પ્રમાણે વાત કરવા લાગ્યા કે હે દેવનુપ્રિયે ! અહી ગુણશિલક મૈત્યમાં જ ભગવાન મહાવીર સ્વામી પધારેલા છે, એટલા માટે હે દેવાનુપ્રિયે ! ચાલે આપણે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને વદન તેમજ નમસ્કાર કરીને તેમની પર્યું પાસન-સેવા-કરીએ આ ભવ તેમજ પરભવમાં એ વાત જ અમારા માટે શ્રેયરૂપ થશે યાવત સુખ વિધાયક થશે ખરેખર એ વાત જ ક્ષેમકારક નિયસકર અને બીજા ભવમાં ५ साक२री (तरण तस्स ददुरस्त बहुजणास अतिए एयम? सोच्चा, निसम्म, अयमेयालवे अज्झथिए ५ समुप्पजित्था) ते माणसानी से पता દકાએ પણ સાંભળી અને તેને ધારણ કરી લીધી ત્યારપછી તેના મનમાં આ जसा विशार २ ( एव खलु समणे भगव महावीरे इहेव गुणसिलए चेहए समोसढे, त गच्छामि ण समणे ३ वदामि, जाव ' पग्जुवासामि
