________________
अनगारघतवर्षिणीटीका अ १. ५० उपालम्भ कथनम्
जो यह संग्रह गाथा उद्धृत की गई हैं उसका अभिप्राय यह है - जो सुखके अभिलाषी हैं उनका यह प्रधान कर्तव्य है कि वे श्रुतज्ञान का अविनय न हो एसा सदा ध्यान में रखें । अपने मनसे कल्पित कर आगम की कोई बात न कहें क्यों कि छद्मस्थावस्थामे दृष्टि अपूर्ण रहती है यही विषय ( तिमी ) इन पदों से सुचित किया गया है ।
जैनाचार्य जैन धर्म दिवाकर पूज्य श्री घासीलालजी महाराज कृत ज्ञाताधर्मकथागसूत्रकी अनगारधर्मामृतवर्षिणीटीका के उत्क्षिप्त नामक प्रथम अध्ययन संपूर्ण ॥ १ ॥
६६५
મેં તમને કહ્યો છે. આ અવિષે જે આ સંગ્રહગાથા ટાંકવામાં આવી છે તેને અભિપ્રાય આ પ્રમાણે છે કે જે સુખની ઇચ્છા ધરાવે છે તેમની આ મુખ્ય રૂપે ક્રૂરજ હાય છે કે તેથી શ્રુતજ્ઞાનના અવિનય થાય નહિ આ વિષયમાં હુંમેશાં સાવચેત રહે. પેાતાના મનથી કલ્પીને આગમની કોઇ વાત કહે નહિ. म रहे छे, मेन विषय ( तिबेमि) पोथी सूयववामां न्यान्यो छ.
કેમકે છદ્મસ્થાવસ્થામાં દ્રષ્ટિ
જૈનાચાર્ય જૈનધમ દિવાકર પૂજ્ય શ્રી. ઘાસીલાલ મહારાજ કૃત જ્ઞાતા ધર્મકથ ઙ્ગસૂત્રની અનગારધર્મામૃતવર્ષિણી ટીકાનુ ઉત્ક્ષિપ્ત નામક પહેલું અધ્યયન સમાપ્ત. ॥૧॥
