________________
५५३
मनगारधर्मामृतवर्षिणीटीका अ १८४९ मेधमुने संलेखनानिरूपणन् प्रियाणामन्तेवासी मेघो नाम अनगारः प्रकृतिभद्रका स्वभावत एव खलु यावद-अत्र यावच्छन्देन-“प्रकृत्युपशान्तः, प्रकृति प्रतनुक्रोधमानमायालोभः, मृदुमार्दवसम्पन्नः, अत्यन्तसरलभावसम्पन्नः, आलीनः सर्वगुणैरालिङ्गितः भद्रका स्वच्छान्तःकरणः' इति विज्ञेयम् । विनीतः स मेघमहामुनिः खलु देवानुपियैः अभ्यनुज्ञातः सन् गौतमादीन श्रमणान् निग्रन्थान् निर्ग्रन्थींश्च क्षामयित्वा अस्माभिः सार्धं विपुलं-विपुलनामकं पर्वतं शनैः शनैः दरोहति दुरूह्य स्वयमेव मेघघनसन्निकाशं पृथिवी शिलापट्टकं प्रतिलेखयति, प्रतिलेख्य एवं वयासी) जाकर उन्होंने श्रमण भगवान महावीर को वन्दना की, नमस्कार किया--वंदना नमस्कार कर फिर इस प्रकार कहा-( एवं खलु देवाणुप्पियाणं अंतेवासी मेहे णाम अणगारो) देवानुप्रिय आपके अंतेवाली मेघकुमार नाम के अनगार जो (पगइमद्दए जाब विणीए) प्रकृति से भद्र थे--स्वभावतः सरल थे--प्रकृति से उपशान्त थे, प्रकृति से प्रतनुक्रोध थे, मान माया एवं लोभ भी जिनका स्वभाव सेही बहुत अधिक मंद था, अर्थात उत्तम क्षमा, मार्दव आर्जव, शौच के जो भण्डार थे आलीन समस्त गुणों से ओलिंगित थे भद्रक-स्वच्छ अन्तः करण से युक्त थे। (से णं देवाणुप्पिएहि अन्मणुन्नाए समाणे गोयमाइए समणे निग्गथे निग्गथीओय खामेत्ता अम्हेहिं सद्धिं विउलं पव्वयं सणियं २ दुरूहइ) आप देवानुपिय से आज्ञा प्राप्तकर गौतम आदि निर्ग्रन्थ साधुओं से और निग्रंथी साध्वियों से अपने अपने अपराध की क्षमा याचना करके हमलोगों के साथ विपुल नामके पर्वत पर धीरे २ चढे (दुरुहित्ता सयमेव मेहघणसन्निग्गासं समणं ३ वंदंति नमंसति, वंदित्ता नमंसित्ता, एवं वयासी ) त्यां पडयान તેમણે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને વંદન અને નમસ્કાર કર્યા. વંદન અને નમસ્કાર
शन तभणे ह्यु-( एवं खलु देवाणुप्पियाणं अंतेवासी मेहे णामं अणगारे) હે દેવાનુપ્રિયા તમારા અંતેવાસી મેઘકુમાર અનગાર કે જેઓ સ્વભાવથી સરળ હતા, પ્રકૃતિથી પ્રતનુધવાળા હતા, માન, માયા, અને લેભ પણ જેમના સ્વભાવથી ખૂબ જ મંદ હતા એટલે કે ઉત્તમ ક્ષમા, માર્દવ આર્જવ શૌચના જે ભંડાર હતા, આલીન–સમસ્ત ગુણથી જે આલિંગિત હતા, ભદ્રક–નિર્મળ અન્ત કરણવાળા डता. ( से णं देवाणुप्पियाएहिं अभणुन्नाए समाणे गोयमाइए समणे निग्गंथे निग्गंथीओय खामेत्ता अम्हहिं सद्धिं विउलं पव्वयं सणियं २ दुरूहइ ) દેવાનુપ્રિય! તમારી આજ્ઞા મેળવીને ગૌતમ વગેરે નિથ સાધુઓથી અને નિર્ચથી સાધ્વીઓથી પિતાના અપરાધોની ક્ષમા માગીને અમારી સાથે વિપુલ નામક પર્વત ७५२ धीमे धीमे यदया. (दुरूहित्ता सयमेव मेहघणसन्निगासं पुढविसिला.