________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टोका अ.१सू.३४ मेघकुमारदीक्षोत्सवनिरूपणम् ४०३ व्यनन गृहात्वा तिष्ठति, ततः खलु तस्य मेघकुमारस्य एकावरतरुणी यावत् सुरूपा शिबिकां दुरोहति आरोहति, दूरुह्य आरुह्य, मेघकुमारस्य 'पुबदक्खिणेणं' पूर्वदक्षिणे खलु आग्नेयकोणे 'सेयं रययामयं' श्वेतरनतमय रूप्य. निर्मितं, विमलसलिल पुन्न' विमलाललपूर्ण निर्मलजलसंभृतं 'मत्तगयमहामुहाकिइसमाणं' मत्तगजमहानु वाकृतिसमानम् उन्म'सगजविशालमुखाकृति सदृशं विशालमित्यर्थः 'भिंगार' भृङ्गारं 'झारी' इति प्रसिद्धं गृहीत्वो तिष्ठितिम् ३४॥
मूलम्-तस्स मेहस्स कुमारस्स पिया कोडुंबियपुरिसे सहा. वेइ सदावित्ता एवं वयासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया! सरिसयाणं सरिसवयाणं सरिसत्तयाणं एगाभरणवसणगहियनिज्जोयाणं कोडुवियवरतरुणाणं सहस्सं सदावेह, जाव सदावेति। तएणं कोऽबिय वरतरुणपुरिसा सेणियस्स रन्नो कोडंबियपुरिसेहिं सदाविया समाणा हटा पहाया जाच एगाभरणगहियणिज्जोया जेणामेव सेणिए राया तेणारत्नों से खचित दंडवाले एक पंखे को लेकर बैठ गई। (तएणं तस्स मेहस्स कुमारस्स एगा वरनरुणी जाव सुरूवा सीयं दुरूहइ दुरुहित्ता पुन्य दक्षिणेणं सेयं रययामयं विमलसलील पुन मत्तगय महा मुहाकिइसमाणं भिगारं गहाय चिट्ठइ) इस के बाद उस मेघकुमार की पालखी पर एक और सुन्दरी की जिसका रूप श्रृंगार के गृह जैसा विशेष सुन्दर था और जो अपने कार्य करने में विशेष निपुणाथी चढी और चढकर मेघकुमारके अग्नि कोण में श्वेत रजतमय निर्मल जल से पूर्ण, तथा मत्त गजराज के विशाल मुख के जैमा एक श्रृंगार (झारी) को लेकर बैठ गई। मुत्र “३४" वैडूय भने २त्न उal islaton ५ माने साधन मेसी. 15 (तएणतस्म मेहस्म कुमारस्स एगा वरतरुणी जाव सुरूवा सीयं दुरूहइ दुरूहित्ता पुत्र दक्खिणेणं सेय रययामयं विमलसलिलपुन्न मत्तगय महा मुहाकि:समाणं भिंगारं गहाय चिहड ) त्या२ ५७ी भाभारनी पसभी S५२ સુન્દર સ્ત્રી–કે જેનું રૂપ અંગારના ઘર જેવું વિશેષ સુન્દર હતું અને જે પોતાના કામમાં વિશેષ કુશળ હતી–ચઢી, અને ચઢીને મેઘકુમારના અગ્નિકેણુ તરફ ઉજજવચાંદીના, તેમજ નિર્મળ પાણીથી ભરેલી મદમસ્ત હસ્તિરાજના મો જે એક मार (आरे!) सपने मेसी 15 ॥ सूत्र “३४" ॥