________________
३२२
ज्ञाताधर्मकथासत्रे
वदह जं नवरं देवाणुप्पिया ! अम्मापियरो आपुच्छामि, तओपच्छा मुंडे भवित्ताणं पव्वइस्सामि, अहासुहं देवाणुप्पिया ! मा पडिबंध करेह । तएण से मेहे कुमारे समणं भगवं महावीरं वंदइ, नमसइ वंदित्ता नमसित्ता जेणामेत्र चाउग्धंटे आसरहे तेणमित्र उचागच्छड़ उवागच्छित्ता चाउग्घंटं आसरहं दूरुहइ, दूरुहित्ता महया भडचडगरपहकरेणं, रायगिस्स नगरस्स मज्झ मज्झेणं जेणामेव सए भवणे तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता चाउरघंटाओ आसरहाओ पच्चोरुहइ, पच्चोकहित्ता जेणामेव अम्मापियरो तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अम्नादिऊणं पायवंदणं करेइ, करित्ता एवं वयासी - एवं खलु अम्मयाओ! मए समणस्स भगओ महावीरस्स अंतिए धम्मे णिसंते, से वि य से मे इच्छिए पडिच्छिए अभिरुइए । तपणं तस्स अभ्मापियरो एवं वयासी - धन्नोस तुमं जाया !, कयत्थोसितुमं जाय । !, कयलक्वणोसितुमं जाया ! जन्नं तुमे समणस्स भगवओ महावीरस्स अति धम्मे सिंते, से विय ते धम्मे इच्छिए पडिच्छिए अभिरुइए ! तणं से मेहेकुमारे अम्मापियरो दोच्चंपि तचंपि एवं वयासी - एवं खलु अम्मयासो ! मए समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए धम्मे निरुते से विय मे धम्मे इच्छियप (डेच्छियअभिरुइए तं इच्छाणि णं अम्मयाओ ! तुम्भेहिं अध्भपुन्नाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुडे भवित्ता अगाराओ अणगारियं पव्वइत्तए सू० २६॥