________________
२०२
शाताधर्मकथाङ्गसूत्रे 'पोसहसालाए' पोपधशालायां-पर्वदिवसकर्तव्यमुपवासादिरूपं पौपधं तस्य शाला= गृहविशेपः पौषधशालां, तस्यां 'पोसहियस्स' पौषधिकस्य-कृतपौपधस्य, 'यंभयारिस्स' ब्रह्मचारिणः ब्रह्मचर्यव्रतधारिणः, 'उमुक्कमणिसुबन्नस्स' उन्मु क्तमणिसुवर्णस्य उन्मुक्तानित्यक्तानि मणिसुवर्णानि-चन्द्रकान्तादि मणिरत्नजटितस्वर्णाभरणानि येन तस्य, ववगयमालावन्नगविलेवणस्स' व्यपगत. मालावर्णकविलेपनस्य-व्यपगते दुरीकृते माला च-पुष्पमाला, वर्णकविलेपनंचन्दनादि विलेपनं च येन तस्य, तथा, 'निक्खित्तसत्थमुसलस्स' निक्षिप्तंशस्त्रमुशलस्य, तत्र शस्त्रम् असिपुत्र-छुरिकादिकं, मुशलं धान्यादिकण्डकपदार्थः, निक्षिण-निवारितं शस्त्रं मुशलं च येन तस्य, 'एगस्स अवीयम्स' एकस्याद्वि. तीयस्य एकाकिन इत्यर्थः, 'दव्भसंथारोवगयस्स' दर्भसंस्तारोपगतस्य-दर्भ:तृणविशेषः, तस्य संस्तार:-सार्धहस्तद्वयपरिमितम् आसनं, तत्रोपगतस्य 'अट्ठमभत्तं' अष्टमभक्तम् उपवासत्रयं परिगिण्हित्ता' परिगृह्य-पूर्वसंगतिकं देवं मनसिकुर्वतो विहत्तु मम श्रेय इति पूर्वेण सम्बन्धः। ततः एवं करणेन खलु पूर्वक्कमणिमुबन्नस्स ववगयमालावन्नगविठेवणस्स निक्खित्तसत्यमुसलस्स अवीयस्स दम्भसंथारोवगयस्स अट्ठमभनं परिगिण्हित्ता पुत्रसंगइय देवं मगसिकरेमाणे विहरित्तए) मुझे अब यही योग्य है कि मैं पौषधशाला में पौषधवत लेकर के, वह्मचर्यव्रत धारण करके. चन्द्रकान्त आदि मणियाँ से जडे हुए स्वर्णा भरणों का परित्याग करके, पुष्पमाला एवं चन्दनादि टिपनों को दूर करके अभि, क्षरी यादि शस्त्रों का तथा मुशल को छोट करके अकेला-एकाकी होकर दर्मसंथारे पर बैठ कर उस देव का बार२ म्मरण करता हुआ अष्टम भक्त-तीन उपवास-कम । दर्भसंधारे का तात्पर्य घास का विस्तर है। यह 1-अढाई हाथ प्रमाण में होना है। (तएणं पुव्यसंगइए देवे मम चुल्लमाउयाए धारिणीए अयमेधारूव अगलवं भयारिम्म,उम्मक कमणिसुगन्नस्य ववनयमालावन्नगविलेवणम्स निविग्वत्त सत्यमुसलस्स एगाय अवीयम्म दभमंथारोगयस्स अनुमभन परिगिणित्ता पुलासगडयं देवं मगसि करेमाणे विहरित्तए) तो वे भारे पी५वामा पायત્રત લઈને બ્રહ્મચર્યવ્રત ધારણ કરીને, ચન્દ્રકાન્ત વગેરે મણિઓ જડેલા સુવર્ણના આ પણ, પુષમાળાઓ અને ચન્દ્રન વગેરેના લેપને તેમજ તલવાર, છરી વગેરે શસ્ત્રો અને મૂશળને ત્યાગ કરીને એકલે દર્ભ સંથારા ઉપર બેસીને સુધર્મા દેવલોકવાસી દેવનું વારંવાર સ્મરણ કરતા અષ્ટમભકત (ત્રણ ઉપવાસ) કરે જઈએ. દભ સંથારાને
घासनी ५थानी छ तेही लायना प्रभाशुभा खाय . (तपणं पुव्वसंगइए