________________
१७६
शाताधर्म कथासूत्रे
-
-
-
दुक्खं रहस्सी करेसि ?। तएणं सा धारिणीदेवी सेणिएणं रन्ना सवह साविया समाणी सेणियं रायं एवं वयासी-एवं खलु सामी ! मम तस्स उरालस्स जाब महासुमिणस्ल तिण्हं मासाणं बहुपडिपुन्नाणं अयमेयारूवे अकालमेहेसु दोहले पाउठभूए-धन्नाओ णं ताओ। अम्मयाओ कयत्थाओ पं ताओ अम्मयाओ, जाव वेभारांगारेपायमूलं आहिंडमाणीओ डोहलं विणिति, तं जइण अहमविजाव डोहलं विणिजालि, तएणं हं सामी! अयमेयोरूसि अकालदोहलंसि अविणिजमाणंसि ओलुग्गा जाव अदृझाणोवगया झियायामि। तएणं से सेणिए राया धारिणीए देवीए अंतिए एयमह सोच्चाणिसम्म धारिणी देवीं एयं वयासी-माणं तुमं देवाणुप्पिए ! ओलुग्गा जाव झियाहिं, अहंणं तहा करिस्सामि जहाणं तुभं अयमेयारूवस्स अकालदोहलस्स मणोरहसंपत्ती भविस्सइ-तिकट्ट धारिणीदेवी इट्राहि कंताहि पियाह मणुन्नाहि मणामाहि वग्गृहि समासासेइ समालासेत्ता जेणेव बाहि. रिया उबटाणसाला तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्तो सीहासणवरगए पुरत्थाभिमुहे सन्नि सन्ने धारिणीए देवीए एवं अकालदोहलं वहहिं आएहि य, उवाएहि य, ठिईहि य, उप्पत्तीहि य, वेणइयाहि य, कम्मियाहि य, पारिणामियाहि य, चउविहाहि बुद्धीहिं अणुचिंतेमाणे२ तस्स दोहलस्स आयं वा उवायं वा ठिइंवा उप्पत्ति वा अबिंदमाणेओहयमणसंकप्पे जाव झियायइ ॥ सू० १३ ॥