________________
समयाबोधिनी टीका प्र. श्रु. अ. २ उ. २ स्वपुत्रेभ्य' भगवदादिनाथोपदेश ५७१ -अन्वयार्थ-- -
TTE "" (मुणी) मुनिः-धर्मध्यानादिपरायणः साधुः (जत्थ) यत्रस्थाने (अत्यमिए, अस्तमितः सूर्यः तव (अणाउले) 'अनाकुलः क्षोभरहितः (समविसमाई) संमविपमाणि अनुकूलप्रतिकूलानि शयनासनादीनि (अहियासए) अधिसहेत राग: द्वपराहित्येन सहेत यदि तत्र (चरगा) चरकाः दमशकादयः (अदुवांवि) अथवापि (भेरवा) भैरवाः-भयानका राक्षसादयो भवेयुः (अदुवा) अथवा (तत्थे) तंत्र (सरीसिवा) सरीसृपाः-सर्पाः वा (सिया) स्युः-भवेयुः तत्कृतान् परीपहान् सम्यक् अधिसहेत इति ॥१४॥
टीका i. 'मुणी' मुनिराजः 'जत्थ' यत्र 'अत्थमिये सूर्योऽस्तंगतो भवेत् । विहार कुर्वतोमुनेः 'तत्थ ! तचैव 'अणाउले ' अनाकुलः, जलनिधिर्यथा मकरादिभिः 'अदुवा-अथवा' अगर 'तत्थ-तत्र' वहां 'सरीसिवा-सरीसृपाः सर्पवगैरह 'सिया-' स्युः' हो तोभी तत्कृत परीपहों को सम्यग् प्रकार से सहन करे ॥१४॥
अन्वयार्थ''जहां सूर्य अस्त हो जाय वहीं मुनि आकुलता रहित होकर ठहर, जाय सम विषम शयन आसन आदिको रागद्वेषसे रहित हो सहन करे । अगर वहां मच्छर हो अथवा भयानक राक्षस आदि हो अथवा सर्प आदि हो तो उनके द्वारा कृत उपसर्गीको सम्यक् प्रकार से सहन करे ॥१४॥.
टीकार्थविहार करते हुए साधुको जहां सूर्य अस्त हो जाय वहीं ठहर जाना चाहिए। जैसे मगर आदि से समुद्र क्षुब्ध नहीं होता, उसी प्रकार परिअथवा' मगर 'तत्थ-तत्र' त्या 'सरीसिवा-सरीसृपा' सा५ वगेरे 'सिया-स्य'. હોય તે પણ તસ્કૃત પરિષહેને સમ્યક્ પ્રકારથી સહન કરે ૫૧૪
सूत्राथ- વિહાર કરતા કરતા ક્યા સૂર્યાસ્ત થઈ જાય, ત્યા સાધુએ આકુલતાથી રહિત ભાવે થી જવું જોઈએ. તેણે સમવિષમ શયન, આસન આદિને રાગદ્વેષથી રહિત થઈને સહન કરવી" જોઈએ કદાચ તે સ્થાન ડાસ મચ્છર આદિથી યુક્ત હોય, અથવા ત્યા રાક્ષસ, સાપ આદિ રહેતા હોય, તે તેમના દ્વારા જે ઉપસર્ગો આવી પડે, તે સમભાવપૂર્વક સહન - કરવા જોઈએ. ૧૪
-टाथ* સાધુ જ્યારે વિહાર કરી રહ્યા હોય, ત્યારે સૂર્યાસ્ત થતા વિહાર 'ચાલૂ રાખવે નહીં સૂર્યાસ્ત સમયે તેઓ જ્યાં પહોંચ્યા હોય, ત્યાં જ થ ભી જવું જોઈએ. જેવી રીતે મગર
