________________
Yusmanmukhēndu-dalitāsu tama :Su nātha | Nispatra-śāli-vana-śālini jīva-loke, Kāryam kiyajjaladharairjala-bhāra-namrai: ||19||
ज्ञानं यथा त्वयि विभाति कृतावकाशम्, नैवं तथा हरिहरादिषु नायकेषु | तेजः स्फुरन्मणिषु याति यथा महत्त्वम्, नैवं तु काच-शकले किरणाकुलेऽपि ||२०||
Jñānam yathā tvayi vibhāti kṛtāvakāśam, Naivam tatha hariharādiṣu nāyakēṣu Tēja: Sphuranmaṇiṣu yāti yathā mahattvam, Naivam tu kāca śakale kiranākulēpi ||20||
मन्ये वरं हरिहरादय एव दृष्टा,
दृष्टेषु येषु हृदयं त्वयि तोषमेति |
किं वीक्षितेन भवता भुवि येन नान्य:, कश्चिन्मनो हरति नाथ! भवान्तरेऽपि || २१ || Man'ye varam hariharādaya ēva dṛṣṭā, Dṛṣṭēşu yēsu hrdayaṁ tvayi tōṣamēti | Kim vīkṣitēna bhavatā bhuvi yēna nān'ya:, Kaścinmanō harati nātha ! Bhavāntarěpi ||21||
स्त्रीणां शतानि शतशो जनयन्ति पुत्रान्,
नान्या सुतं त्वदुपमं जननी प्रसूता |
सर्वा दिशो दधति भानि सहस्र - रश्मिम्, प्राच्येव दिग्जनयति स्फुरदंशुजालम् ||२२||
Strīņām śatāni śataśō janayanti putrān, Nān'ya sutaṁ tvadupamaṁ jananī prasūtā Sarvā diśō dadhati bhāni sahasra-raśmim, Prācyēva digjanayati sphuradanśujālam ||22||
त्वामामनन्ति मुनयः परमं पुमांसमादित्य-वर्णममलं तमसः पुरस्तात् |
647
