________________
विष मोचै ततकाल रोग को हरै ततच्छन | मणि औषधी रसांण मंत्र जो होय सुलच्छन ||
ए सब तेरे नाम सुबुद्धी यों मन धरिहैं |
भ्रमत अपरजन वृथा नहीं तुम सुमिरन करिहैं ||१४|| Visa mõcai tatakāla rāga ko harai tatacchana Maņi ausadhī rasāŋna mantra jo höya sulacchana ||
E saba tērē nāma subuddhī yom mana dharihaim Bhramata aparajana vrthā nahīm tuma sumirana karihaim ||14|||
किंचित् भी चितमाँहि आप कछु करो न स्वामी |
जे राखे चितमाँहि आपको शुभ-परिणामी || हस्तामलकवत् लखें जगत् की परिणति जेती |
तेरे चित के बाह्य तोउ जीवै सुख सेती ||१५|| Kiñcit bhī citamāňhi āpa kachu karo na svāmī Jē rākhē citamāṁhim āpako śubha-pariņāmī || Hastāmalakavat lakhēm jagat kī pariņati jētī Tērē cita kē bāhya to'u jīvai sukha sētī ||15||
तीन लोक तिरकाल माहिं तुम जानत सारी | स्वामी इनकी संख्या थी तितनी हि निहारी ||
जो लोकादिक हुते अनंते साहिब मेरा |
तेऽपि झलकते आनि ज्ञान का ओर न तेरा ||१६|| Tīna loka tirakāla māhim tuma jānata sārī| Svāmī inakī sankhyā thī titanī hi nihārī ||
Jo lõkādika hutē anantē sāhiba mērā Tēapi jhalakatē āni jñāna kā āra na tērā ||16||
है अगम्य तव रूप करे सुरपति प्रभु सेवा | ना कछु तुम उपकार हेत देवन के देवा ||
भक्ति तिहारी नाथ इंद्र के तोषित मन को | ज्यों रवि सन्मुख छत्र करे छाया निज तन को ||१७||
590