________________
(૧૫૬)
ગુણીજનોંકો દેખ હૃદયમેં, મેરે પ્રેમ ઉમડ આવે, બને જહાંતક ઉનકી સેવા, કરકે યહ મન સુખ પાવે; હોઊં નહી કૃતઘ્ન કભી મૈં, દ્રોહ ન મેરે ઉર આવે, ગુણ ગ્રહણકા ભાવ રહે નિત, દૃષ્ટિ ન દોષો પર જાવે.
કોઈ બુરા કહો યા અચ્છા, લાખો વર્ષો તક છઊં યા, અથવા કોઈ કૈસા હી ભય, તો ભી ન્યાયમાર્ગસેં મેરા
લક્ષ્મી આવે યા જાવે, મૃત્યુ આજ હી આ જાવે; યા લાલચ દેને આવે, કભી ન પદ ડિગને પાવે.
હોકર સુખમેં મગ્ન ન લે; દુ:ખમેં કભી ન ઘભરાવે, પર્વત નદી સ્મશાન ભયાનક, અટવીસે નહિં ભય ખાવે; રહે અડોલ-અર્કેપ નિરંતર, યહ મન દઢતર બન જાવે, ઈષ્ટ વિયોગ–અનિષ્ટયોગમેં, સહનશીલતા દિખલાવે.
૬
સુખી રહેં સબ જીવ જગતકે, કોઈ કભી ન ઘભરાવે, વૈર પાપ-અભિમાન છોડ જગ, નિત્ય નયે મંગલ ગાવે; ઘરઘર ચર્ચા રહે ધર્મકી, દુષ્કૃત દુષ્કર હો જાયેં, જ્ઞાન ચરિત ઉન્નત કર અપના, મનુજ જન્મેલ સબ પાવે. ઈતિ-ભીતિ વ્યાપે નહિ જગમેં, વૃષ્ટિ સમય પર હુઆ કરે, ધર્મનિષ્ઠ હોકર રાજા ભી, ન્યાય પ્રાકા કિયા કરે; રોગ-મરી-દુર્ભિક્ષ ન ફૈલે, પ્રજા શાન્તિસે જિયા કરે, પરમ અહિંસા-ધર્મ જગતમેં, ફૈલ સર્વ હિત કિયા કરે. ૧૦ ફૈલે પ્રેમ પરસ્પર જગમેં મોહ દુર પર રહા કરે, અપ્રિય-કટુક-કઠોર-શબ્દ નહિ કોઈ મુખસે કહા કરે; બનકર સબ ‘યુગ-વીર' હૃદયસે, દેશોન્નતિરત રહા કરે, વસ્તુસ્વરૂપ વિચાર ખુશીસે, સબ દુ:ખ-સંકટ સહા કરે. ૧૧
૭
८
૯
