________________
(૧૪૮)
સોહૂ પુનિ ડારિ જુ દીની, કિરિયા બિન પાપ ઉપાઈ. જલ મલ મોરિનમેં ગિરાયો, કૃમિકુલ બહુ ઘાત કરાયો; નદિયનિ બિચ ચીર વાયે, કોસનકે જીવ મરાયે. અન્નાદિક શોધ કરાઈ, તામૈં જુ જીવ નિસરાઈ; તિનકા નહિં જતન કરાયા, ગરિયારે ધૂપ ડરાયા. પુનિ દ્રવ્ય કમાવન કાજે, બહુ આહિંસા સાજે; કિયે તિસનાવશ ભારી, કના નહિ પંચ વિચારી. ઈત્યાદિક પાપ અનંતા, હમ કીને શ્રી ભગવંતા; સંતતિ ચિરકાલ ઉપાઈ, વાનીતેં કહિય ન જાઈ. તાકો જુ ઉદય જબ આયો, નાનાવિધિ મોહિ સતાયો, ફલ ભુંજત જિય દુ:ખ પાવૈ, વર્તે કૈસે કરિ ગાવે. તુમ જાનત કેવલજ્ઞાની, દુ:ખ દૂર કરો શિવથાની; હમ તૌ શરન લહી હૈ, જિન તારન બિરદ સહી હૈ. તુમ જો ગાંવપતિ ઈક હોવે, સો ભી દુ:ખિયા દુ:ખ ખોવૈ; તુમ તીન ભુવનકે સ્વામી, દુ:ખ મેટો અંતરજામી. દ્રોપદીકો ચીર બઢાયો, સીતા પ્રતિ કમલ રચાયો; અંજનસે કિયે અકામી, દુ:ખ મેટો અંતરજામી. મેરે અવગુણ ન ચિતારો, પ્રભુ અપનો બિરદ નિહારો; સબ દોષરહિત કરિ સ્વામી, દુ:ખ મેટહુ અંતરજામી. ઇંદ્રાદિક પદવી ન ચાહૂં વિષયનિમેં નાહિં લુભાઊં; રાગાદિક દોષ હરીજે, પરમાતમ નિજપદ
દીજે.
જલ છાનિ જીવાની કીની, નહિં જલ થાનક પહુંચાઈ,
૨૩
૨૪
૨૫
૨૬
૨૭
૨૮
૨૯
૩૦
૩૧
૩૨
૩૩
