________________
સમાધિ મરણ
૧૧૧
બરાસ, કેસર, સોનારૂપાનાં ફૂલ, છૂટા પૈસા.
કથરોટ કે તપેલું અથવા કૂંડી (ચોખા-બદામ-નાણું વગેરે ઉછાળવા માટે) આ જુવાર અથવા બાજરી (ગરીબોને આપવા માટે) જ સુખડ (ચિતામાં મૂકવા માટે) જ રાળ (અગ્નિ પ્રગટાવવા માટે)
ગુલાલ (રસ્તામાં ઉછાળવા માટે) લાલ નાડાછડી (બાંધવા માટે) તાંબા કે પિત્તળની હાંડી કે દેઘડું (દોણી માટે) (શ્રાવકો માટે : સ્મશાને ગયા પછી શબ જોડે રહેલ હોવાથી અપવિત્ર થયેલ લાલ કસુંબો કે જરીયનનું કપડું સાચવીને ઉતારી લઈ પૂ. ગુરૂ ભગવંતને આપવું. ગુરૂ ભગવંત તેને ગોમુત્ર સોનાપાણી તથા વાસ-ક્ષેપથી પવિત્ર કરે પછી ઘેર લઈ જવું. સીધું સ્મશાનમાંથી લઈ જવાથી લાભને બદલે નુકશાન થાય તે ધ્યાનમાં રાખવું. પૂ. ગુરૂ ભગવંતે પણ સ્મશાને જાય ત્યારે આ વાત બરાબર ભાર દઈને સમજાવવી.)
(ઠાળધર્મ પછીની દેવવંદનાદિ વિધિ આ પાલખી કે નનામી લઈ ગયા બાદ -
* ઉપાશ્રયમાં ગૌમૂત્ર છાંટવું. * મૃતક પધરાવેલ હોય ત્યાં સોનાપાણી કરેલ અચિત્ત પાણી વડે ભૂમિ શુદ્ધ
કરવી. * સાધુ કે સાધ્વીએ કાળ કર્યો હોય ત્યાં લોટનો અવળો સાથિયો કરવો. કાળધર્મ પામનારના શિષ્ય (ક શિષ્યા) અથવા સૌથી ઓછા દીક્ષા પર્યાયવાળા સાધુ (કે સાધ્વી) એ અવળો વેષ પહેરવો. ઓઘો પણ જમણા ખભા નીચે રાખે. પછી દ્વાર તરફથી અંદરની બાજુએ (અવળો) કાજો લેવો. કાજામાં લોટનો
સાથિયો પણ લઈ લેવો. જ કાજો પરઠવવાની વિધિરૂપે ઈરિયાવહી પડિક્કમવી. છે ઈરિયાવહી કરીને કાજો પરઠવવો.
