________________
જગદ્ગુરુ
એકવાર બાદશાહને માથામાં દુખાવો ઊપડ્યો. તે કોઈ ઉપાયે મટ્યો નહીં. તેણે ભાનુચંદ્રજીને બોલાવીને વાત કરી ને તેમનો હાથ પકડી પોતાના મસ્તક પર મૂક્યો. ભાનુચંદ્રજીએ કહ્યું : ‘આપ જરાય ચિંતા કરશો નહીં, બહુ જલ્દી આરામ થઈ જશે.' ને થોડીવારમાં જ બાદશાહને આરામ થઈ ગયો. આથી તેની તેમના પરની શ્રદ્ધા વધુ દૃઢ થઈ.
૩૨
બાદશાહને આરામ થયાની ખુશાલીમાં ઉમરાવોએ ૫૦૦ ગાયો ભેગી કરી. અકબરે કારણ પૂછ્યું તો કહે ‘ખુદાવંદ ! આપને આરામ થયો તેની ખુશીમાં કુરબાની કરીશું !' સાંભળીને જ અકબર ગુસ્સે થયો ‘અરે ! આ શું? મને આરામ થયો તેમાં બીજા જીવોની કતલ ? આ તે કેવો ન્યાય ? આપણું સુખ કોઈની પીડા માટે હોય ? છોડી દો એ ગાયોને અને વિચરવા દો નિર્ભયપણે. આ જ સાચી ખુશાલી છે.' આ જાણીને ભાનુચંદ્રજી ખૂબ રાજી થયા ને આવીને બાદશાહને આશિષ આપ્યા. ધન્યવાદ આપ્યા.
=
અકબરની સૂર્ય ઉપાસના માટે ભાનુચંદ્રજીએ સૂર્યસહસ્રનામ સ્તોત્ર રચ્યું હતું. તેઓ નિત્ય બાદશાહને તે સંભળાવતા હતા.
એક વખત શેખુજી (જહાંગીર)ને ત્યાં મૂલનક્ષત્રમાં પુત્રીનો જન્મ થયો. તે વખતે કેટલાક જોશીઓએ કહ્યું ‘જો આ પુત્રી જીવશે તો મોટો ઉત્પાત થશે માટે આને પાણીમાં વહેતી મૂકી દેવી જોઈએ.' આ બાબતે ભાનુચંદ્રજીની સલાહ
