________________
૧૨૪૭ (રાગ : યમન કલ્યાણ) અબ મેં સતગુરુ શરણે આયો; બિન રસના બિન અક્ષર વાણી એસો હી જાપ બતાયો. ધ્રુવ કામ ક્રોધ મદ પાપ જરાએ ઐવિધિ તાપ નશાયો; નાગિન પાઁચ મુઈ સંગ મમતા દૃષ્ટિ સૅ કાલ ડરાયો. અંબo ક્રિયા કરમ આચાર ભુલાનોં ના તીરથ મગ ધાયો; સમ સહજ વચન સુનિ ગુરુ કે ભર્મ ક બોઝ બંગાયો. અબo
જ્યાં જ્યાં જÉ ગરક હો વાગે વહ મો માહિ સમાયો; જગ જૂઠો ઝૂઠો તન મેરો યોં આપા નહિ પાયો. અબo વાક્ જપૈ જન્મ સોઈ જીતે સોહં શુદ્ધ બતાયો; * ચરણદાસ' શુકદેવ દયા સોં સાગર લહર સમાયો. અબ૦
૧૨૪૯ (રાગ : બિહાગ) સાધો નિંદક મિત્ર હમારા; નિંદકકો નિકટે હી રાખો, હોન ન દેઉં નિયારા. ધ્રુવ પાછે નિંદા કરિ અઘ ધૈવે, સુનિ મન મિટે બિકારા; જૈસે સોના તાપિ અગિનમેં, નિરમલ કરે સોનારા. સાધો ઘન અહરન કસિ હીરા નિબર્ટ, કીંમત લચ્છ હજારા; એસે જાંચત દુષ્ટ સંતકું, કરન જગત ઉજિયારા. સાધો જોગ-જગ્ય-જપ પાપ કટન હિતુ, કરે સક્લ સંસારા; બિન કરની મમ કરમ કઠિન સબ, મેંટે નિંદક પ્યારા. સાધો સુખી રહો નિંદક જગ માંહીં રોગ ન હો તને સારા; હમરી નિંદા કરનેવાલા, ઉતરે ભવનિધિ પારા. સાધો નિંદકકે ચરનકી અસ્તુતિ, ભાખીં બારંબારા; ‘ચરનદાસ’ કહૈં સુનિયો સાધો, નિંદક સાધક ભારા. સાધો
૧૨૪૮ (રાગ : હમીર) સમઝ રસ કોઈક પાવૈ હો; ગુરુ બિન તપન બુઝે નહીં, પ્યાસા નર જાવૈ હો, ધ્રુવ બહુત મનુષ ટૂંઢત ,િ અંધરે ગુરૂ સે હો; ઉનહું કો સૂઝે નહી, ઔરનકો દેવૈ હો, સમઝo અંધકો અંધરા મિલૈ નારીકો નારી હો; હાં ક્લ કૈસે હોયગા ? સમર્ઝ ન અનારી હો. સમઝo ગુરુ સિષ દોઉ એક સે અર્કે વ્યવહારા હો; ગયો ભરોસે બિર્ક વૈ, નરક મંઝારા હો. સમઝo સુકદેવ કહૈ “ ચરનદાસ’સું, ઈનકા મત કૂરા હો; જ્ઞાન મુક્તિ જબ પાઈયે, મિલે સતગુરુ પૂરા હો, સમઝo
ચિત્તચંદ્ર ચિત્તચંદ્રજી શ્રી નાનચંદજી મહારાજ (સંતશિષ્ય)ના શિષ્ય હતા.
૧૨૫૦ (રાગ : ગઝલ) કદી શંકા તણા તોરે ચઢાવી તું ભમાવે છે; કદી પ્રશ્નો જીવનભરના નિગૂઢ રીતે શમાવે છે. ધ્રુવ કદી નિર્બલ બનાવીને ગુલામી ખત કરાવે છે; કદી શૂર-સિંહની પેરે, અતુલિત બળ બતાવે છે. કદી કદી કંગાળની માફ્ટ કરુણ રૂદન કરાવે છે; કદી નિર્દોષ આનંદે ડૂબાડીને હસાવે છે. કદી
શીલ સહિત ગુરૂકુલ વિર્ષે, બીસ વર્ષ પર્યત; કરકે વિદ્યાભ્યાસ પુન, ગૃહવાસી હો સંત. ||
(o૭૦)
નહીં ભરોસે ઔર કે, છાંડૅ અપને કામ; અપને મરને બિન કભી, નહીં મિલે સુખધામ.
ભજ રે મના
ભજ રે મના