________________
૧૯૫૫ (રાગ : બસંત) જબ છુપા છે, તો તેરે છૂપનેસે ક્યા કયા હો ગયા ? એક તરફ ભુતખાના બના, જાનીબકો કાબા હો ગયા. ધ્રુવ આશકોંમેં ઇશ્ક, માશુકોમેં બનકર હુસ્ન તૂ; ખુદ તમાશા હિ બના, ઓર ખુદ તમાશા હો ગયા. જબ૦ ખૂબ નીકલે રૂપ તેરે, રૂપમેં બહુરૂપિયા; કિસકો પયદા કરકે ઓર કિસ પર તૂ શયદા હો ગયા. જબ૦ તેરા પરદા ભી તો એક પરદા હૈ, ઐ પરદે નશીં ! આંખક પૂતલીમેં પીનહા હોર્ક પૂતલી હો ગયા. જબ૦ ભેદ તેરી બેનિયાઝીંકા, મીલા સલ્લે અલા; બન્દએ સાકી તેરી, રહેમતસે મઉલા હો ગયો. જબo
મેરે મન કા રૂપ દિખાયે મુઝે ગુરૂ ચરણોમા દર્પન, ગુરૂદેવ કિ છાયા હોતો, કટે પાપો કા સંબ બંધન ; ગુરૂદેવ કી મહિમા કો સમઝુ, ઔર દુનિયા કો સમજાવું.
સંપને૦. અરિહંત... (3) સંસાર કે તુફાનોં મેં ગુરુદેવ કા મીલા સહારા, જબ ડૂબા ભવસાગરમેં ગુરુદેવ ને મુજકો ઉબારા; તુમ ગાવો રામકી મહિમા, મેં ગુરુદેવ કો ધ્યાવું.
સંપને૦. અરિહંત... (3)
EP
બહુરૂપિયે-અનેકરૂપે; શયદા-(અહીં) “ સિકાર'; પીનહાં હોકે-પ્પાઈ જઈને; બેનિયાઝીંકા-અભેદતાનો.
(રાગ : હેમકલ્યાણ) જબ સે મિલે મોહે સતગુરુજી, પલટ ગઈ તકદીર મેરી. ધ્રુવ જબ સે ગુરજીને જ્ઞાન દિયા, ચરણોં મેં ઉનકે ધ્યાન ક્યિા; હો ગઈ ઉનસે પ્રીત મેરી, બદલ ગઈ તસવીર મેરી. જબo દુનિયા સે મુખડા મોડ લિયા, ગુરુ તમ સંગ નાતા જોડ લિયા; સચ કહતી હૈ તદબીર મેરી, પલટ ગઈ તકદીર મેરી, જબo ગુરુ તુમ મેરે મન કે મોતી હો, ઈન નયન કી અગમ જ્યોતિ હો;
જ્યોતિ મેં બસી તસવીર તેરી, પલટ ગઈ તકદીર મેરી. જબo ગુરુ તુમ સબ જગ કે પાલક હો, તુમ મેરે મન કે માલિક હો; દૂર હુઈ સંબ પીર મેરી, પલટ ગઈ તકદીર મેરી, જબ૦ ગુરુ દિલ મેં સચ્ચા નામ તેરા, હોઠોં પર હૈ પૈગામ તેરા;
ખોં બસ તસવીર તેરી, પલટ ગઈ તકદીર મેરી, જબo
૧૯૫૬ (રાગ : મારવા) જબ તક સાંસે ચલતી હૈ ગુરુવર કી મહિમા ગાઉં; સંપનેમેં ગુરૂ કો દેખું, જાગું તો દર્શન પાઉં.
અરિહંત... (3) જબ માયા મોહ મેં ઉલઝા મનને મુજકો ભટકાયા, ગુરૂદેવ ને હાથ પકડકર મુઝે સત્ય કા પંથ દિખાયાં ; ગુરૂ કે ચરણો કો તજકર, અબ ઔર કહાં મેં જાઉં.
સંપને૦. અરિહંત... (3)
સતગુરુ સત્ત દયા કરના, હે પ્રભુ મેરી તુમ સુધિ લેના; આશ લગી તેરે દરશન ફી, પલટ ગઈ તકદીર મેરી. જબo
ભૂત વાત ચિંતવે નહીં, નાહીં ભવિષ્ય વિચાર; વરતમાનમેં મગન રહે, જ્ઞાની સો નિરધાર.
સ્થિતિ સરવદા રહત હય, જ્ઞાનીકો ગંભીર; જાનત વાક્ય મરમકો, તત સમાન શૂરવીર.
૧૧૮૫
ભજ રે મના
૧૧૮
ભજ રે મના