________________
અતિ સમીપ, અતિ દૂર, અનોખે જગમહં જગતેં પાર; પય-શ્રુત પાવક કાષ્ઠ, બીજમહં તરૂ ફ્લ પલ્લવ ડાર. સકલ૦ તિમિ હરિ વ્યાપક અખિલ વિશ્વમહં આનંદ પૂર્ણ અપાર; એહિ બિધિ એક બાર નિરખત હીં, ભવબારિધિ હો પોર. સંકલ0
પરખિ પ્રેમ હિય હરષિ રામ, ભિલનીકે ભવન પધારે; બારહિં બાર ખાત જૂઠે ફ્લ, રહે સરાહત હારે. હરિકો . બિદુર-ધરનિ સુધિ બિસરી તનકી, શ્યામ જબહિં પગુ ધારે; કદલી-ફ્લકે છિલકા ખાય, પ્રેમમગન મન ભારે. હરિકો રે મન ! એસે પરમ પ્રેમમય, હરિકો મત બિસરા રે; પ્રભુકે પદ સરોજ રસ ચાખન, તૂ મધુકર બનિ જા રે. હરિકો
૧૪૯૮ (રાગ : ભૈરવી). સંત મહા ગુનખાની જગતમાંહી, પરિહરિ સકલ કામના જગકી, રામ-ચરન રતિ માની. ધ્રુવ પરદુખ દુઃખી, સુખી પરસુખલૈં, દીન-બિપતિ નિજ જાની; હરિમય જાનિ સકલ જગ સેવક, ઉર અભિમાન ન આની. જગતo. મધુર સદા હિતકર, પ્રિય, સાંચે બચન ઉચારત બાની; વિગતકામ, મદ-મોહ-લોભ નહિં, સુખ-દુ:ખ સમ કર જાની. જગતo રામ-નામ પિયુષ પાન રત, માન, પરમ અમાની; પતિતનકો હરિલોક પઠાવન , જગ આવત અસ જ્ઞાની. જગતo
૧૫૦૦ (રાગ : સોહની) હે દયામય ! દીનબંધો ! દીનકો અપનાઈયે; ડૂબતા બેડા મેરા, મઝધાર પાર લંઘાઈયે. ધ્રુવ નાથ ! તુમ તો પતિતપાવન, મેં પતિત સબસે બડા; કીજીયે પાવન મુજે મેં શરણમેં હું આ પડા. હે. તુમ ગરીબ નિવાજ હો, ય જગત સારા કહ રહો; મેં ગરીબ અનાથ દુ:ખપ્રવાહમેં નિત બહુ રહા. હેo ઈસ ગરીબીસે છુડાકર કીજીયે મુઝકો સનાથ; તુમ સરીખે નાથ પા, ફિર ક્યોં હાઉં મેં અનાથ !! હેo હો તુષિત આકુલ અમિત પ્રભુ ! ચાહતા જો બુંદ નીર; તુમ તૃષાહારી અનોખે, ઉસે દેતે સુધા-ક્ષીર. હેo યહ તુમ્હારી અમિત મહિમા, સત્ય સારી હૈ પ્રભો; કિસલિયે મેં રહા બંચિત ફ્રિ અભી તક હે વિભો ! હેo અબ નહીં એસા ઉચિત પ્રભુ ! કૃપા મુઝ પર કીજીયે; પાપકા બંધન છુડા નિત-શાંતિ મુઝકો દીજીયે. હે૦
૧૪૯૯ (રાગ : સારંગ) હરિકો હરિ-જન અતિહિ પિયારે, હરિ, હરિ-જનર્ત ભેદ ન રાખે, અપને સમ કરિ ડારે. ધ્રુવ જાતિ-પાંતિ, ફ્લ-ધામ, ધરમ, ધન, નહિં કચ્છ બાત બિચારે; જેહિ મન હરિ-પદ-પ્રેમ-અહેતુક, તેહિ ઢિગ નેમ બિસારે. હરિકો વ્યાધ, નિષાધ , અજામિલ, ગનિકા, કે તે અધમ ઉધારે; કરિ-ખગ વાનર-ભાલ-નિશાચર, પ્રેમ-વિવશ સબ તારે. હરિકો
રામ રામ સબ રામ હૈ, રામહીં રામ અપાર; જન દેવા હર નિશ જાઁ, જીવન પ્રાણાધાર.
૯૨૦
પુષ્પ સેજપર પોઢતે, કરતે અમૃત અહાર; | હા જોધે યા ભૂમિપર, સો ભી મિલ ગએ છાર.
૯૨૧
ભજ રે મના
ભજ રે મના