Bhaj Re Mana Part 01

SR No.: 009144
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 381
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 39

૯૧ (રાગ : ભૈરવી) અબધૂત ! ઐસો જ્ઞાન વિચારી ! કૌન પુરુષ કૌન નારી ? ધ્રુવ બ્રાહ્મણકે ઘર ના 'તી ધોતી ! જોગી કે ઘર ચલી ! કલમા પઢ કે ભઈ તરકડી ! આપે આપ અકેલી. ઓo એકલશૃંગી વનમેં લૂંટ્યાં ! લૂંટ્યાં સહસ્રાક્યાસી ! જોગી લૂંટ્યાં ! જોગેશ્વર લૂંટ્યા ! તો રૈયત કોન બિચારી ? ઓo નહિ પરણેલી ! નહિ કુંવારી ! પુત્ર-સુપુત્ર જણનારી ! કાળી મંડિકા એક ન છોડ્યા ! સદાય બાળકુંવારી, ઓo સસરો હમારો બાળો ભોળો ! સાસુજી બાળકુંવારી ! પિયુ હમારો પારણિયે ઝૂલે ! મેં હું ઝુલાવનહારી. ઓo ન જાઉં સાસરિયે, ન જાઉં પિયરિયે, સ્વામી કી સે ”જે સમાઈ! કહત કબીર' સૂનો ભાઈ સાધૂ, સમજ કહો સૂધ પાઈ ! ઓo
૯૩ (રાગ : જૈજૈવંતી) બ સુમરોગે રામ, અબ તુમ કબ સુમરોગે રામ ? ધ્રુવ ગર્ભવાસ મેં જપતપ કીનો, નિકલ હુવા બેઈમાન. અબo બાલપનો હસીખેલ ગવાયો, તરૂપન મેં બસ કામ. અબ૦ હાથપાંવ જબ કાંપન લાગે, નિકલ ગયો અવસાન, અબo જૂઠી કાયા, જૂઠી માયા, આખર મોત નિદાન. અબo કહત કબીરા' સુનો બાઈ સાધુ, દો દિનકે મિજબાન. અબ૦
૯૪ (રાગ : પૂર્વ) કયા ગુમાન કરના બે ? મિટ્ટી સે મિલ જાના. ધ્રુવ મિટ્ટી ખોદ કર મહેલ બનાયા, ગંવાર કહે ઘર મેરા;
આ ગયા ભંવરા , લે ગયો જીવડા, ઘર તેરા નહિ મેરા. કયા મિટ્ટી ખાના, મિટ્ટી પીના, મિટ્ટી કરના ભોગા; મિટ્ટી સે મિટ્ટી મિલ ગઈ તો, ઉપર ચલે સબ લોગા. કયા હાડ જલ જૈસે લક્કી કી મૂલી, બાલ જલે જેસો ઘાસા; સુંદર સી યે કાયા જલ ગઇ, કોઈ ન આવે પાસા. કયા કહત ‘ક્ષ્મીરા’ સુન ભાઈ સાધુ, જૂઠી હૈ સબ માયા; ભજન કરો કછુ ધ્યાન ધરો, તો પવિત્ર હોગી કાયા. કયા
૫ (રાગ : ભૈરવી). કછુ લેના ન દેના મગન રહેના. પંચ તત્ત્વકા બના પિંજરા, જામે બોલે હૈ મેરી મૈના, કછુo ગહરી નદિયાં નાવ પુરાની, ખેવટિયા સે મિલે રહેના. કછુo તેરા પિયા તેરે ઘટમેં બસત હૈ, સખી ખોલકર દેખો નૈના. કgo કહૈ કબીર’ સુનો ભાઈ સાધો, ગુરુ ચરનમેં લિપટ રહેના. કછુ૦
સબૈ રસાયન મેં કિયા, પ્રેમ સમાન ન કોયા | રતિ ઇક તનમેં સંચરે, સબ તન કંચન હોય
પ૯)
૯૨ (રાગ : પૂર્વ) કર ગુજરાન ગરીબીમેં, મગરૂરી કિસ પર કરતા હૈ ? નાશવંત વસ્તુ હુય જગમેં, મમતા ક્યા તું ધરતો હૈ. ધ્રુવ મટ્ટી ચૂન ચૂન વ્હેલ બનાયા, ગવાર કહે ઘર મેરા હૈ; ના ઘર તેરા, ના ઘર મેરા, ચિડીયા રેનબસેરા હૈ. કર૦ ઈસ દુનિયા મેં નહિ કોઈ અપના, અપના અપના કરતા હૈ; કાચી માટીકા બના યે પૂતળા, ઘડી પલકમેં ઢલતા હૈ. કર૦ ઈસ દુનિયામેં નાટકચેટક, દેખ ભટકતા તિા હૈ, કહે કબીર’ સમજ લે મૂરખ, પ્રભુકો ક્યું ન સમરતા હૈ? કર૦
પ્રીતમ કો પતિયા લીખ, જો કછુ હોય બિદેશ. તનમેં, મનમેં,નૈનમેં, તાકો કહાં સંદેશ ||
(૫૮)
ભજ રે મના
કબીર