________________
૬૧૭ (રાગ : દેશકાર) દિલ સે લિયા હૈ મેરા , વો નંદ કે દુલારે; પનિયા ભરન ગઈથી, જમુના નદી કિનારે. ધ્રુવ સિરપે મુકુટ જડા થા, કાનો કુંડલ પડા થા; પનઘટ નિકટ ખડા થા, કર પ્રેમકે ઇશારે. દિલ ગલ બીચ ફ્લમાલા, લોચન પરમ રસાલા; કટિ મેખલા વિશાલા, તન પીતબસન ધારે. દિલ બંસી અધર લગાઈ, મધુરી ધુની સુનાઈ; તનકી ખબર ભુલાઈ, ઘર કાજ સબ બિસારે. દિલ૦ સુંદર છબી મોહનકી, દિલમેં બસી સોહન કી; ‘બ્રહ્માનંદ’ મેરે મનકી, આશા પુરાનહારે. દિલ
૬૧૯ (રાગ : ગુર્જર તોડી) દો દિનકા જગમેં મેલા, સબ ચલા ચલીકા ખેલા. ધ્રુવ કોઈ ચલા ગયા કોઈ જાવે, કોઈ ગઠડી બાંધ સિધાવે;
કોઈ ખડા તિયાર અકેલા. સબ૦ કર પાપ કપટ છલ માયા, ધન લાખ કરોડ કમાયા;
સંગ ચલે ન એક અધેલા. સબo માત પિતુભાઈ, કોઈ અંત સહાયક નાહીં;
ક્યોં લે રે પાપકા ઠેલા ? સબo યહ નશ્વર સબ સંસારા, કર ભજન ઇશકા પ્યારા;
‘બ્રહ્માનંદ' કહે સુન ચેલા. સંબ૦
૬૧૮ (રાગ : કવ્વાલી) દે દે પ્રભુ દર્શન તો મુઝે, મેં તો શરણ તુમારી આય પડી. ધ્રુવ માત પિતા ઘર બાર હજા, તેરે કાજ મેરી સબ લાજ ગઈ; મેં તો છોડકે આશ સબી જગકી, તેરે દ્વારપે ધ્યાન લગાય ખડી. દે દેo સબ જોબનકે દિન બીત ગયે, અબ મેં મનમેં પછતાય રહી; કરૂણા કર અંગ લગાય મુઝે, તેરે સંગ બિના નહીં જૈન ઘડી, દે દેo મેરે જૈસી અનેક ખડી દર પે, તેરે દર્શન કો તરસાય રહીં; તેરી જાનકે દાસન દાસ મુઝે, મેરી પૂરણ કીજિયે આશ બડી. દે દેo કર માફ કસૂર મેરે સબહી , અબ દેખ દયાકી નજરસે મુઝે; ‘ બ્રહ્માનંદ’ તેરી સુખ ધામ છબી, પ્રભુ નિત્ય મેરે દિલ બીચ જડી. દે દેo
૬૨૦ (રાગ : ગઝલ) નજર ભર દેખલે મુઝકો, શરણમેં આ પડા તેરી. ધ્રુવ તેરા દરબાર હૈ ઊંચા, કઠિન જાના હૈ મંજિલકા; હજારો દૂત મારગમેં, ખડે હૈ પંથકો ઘેરી. નજર નહીં હૈ જોર પૈરોમેં, ન દૂજા સંગમેં સાથી; સહારા દે મુઝે અપના , કરો નહિ નાથ અબ દેરી. નજર નહીં હૈ ભોગકી વાંછા , ન દિલમેં મોક્ષ પાનેકી; પ્યાસ દર્શનકી હૈ મનમેં, સફ્લકર આશકો મેરી. નજર ક્ષમા કર દોષકો મેરે, બિરદકો દેખકે અપને; વો ‘બ્રહ્માનંદ' કર કરૂણા , મિટા દે જન્મકી ફેરી. નજર
અત્તર હરિ પ્રેમ જદ, નૈનન છલકે જાય | હરિ રસ પગા તાહિ જાનિયે, તા પગ પકરો ધાય | |
ઉ૦૦
પ્રેમ પ્રેમ સબ કોઈ કહે, પ્રેમ ન ચીન્હ કોય આઠ પહર ભીની રહે, પ્રેમ કહાવે સોય ૩૦)
બ્રહ્માનંદ (પુષ્કર)
ભજ રે મના