Page Text
________________
૧૦૮
दशार्ण
दर्भावती રમવતો. ભરૂચથો આડત્રીસ માઈલ ઈશાનમાં ટૂરિસ્ટ. ઘણું કરીને આ નામ મિલનું જ છે.
અને વડોદરાથી આગ્નેયમાં વીસ માઈલ (હેમચન્દ્રના સ્થવિરાવલિચરિતની જે કેઉપર ગુજરાતમાં આવેલું હાલનું ડભોઈ તે બીની આવૃત્તિ ૧૧, પા૦ ૨૮૫). પરંતુ જ. (બજે સનું કાઠીઆવાડ અને કચ્છનાં છે. ફલીટના મતે કમિલ તે પલ્લવેને પૂર્વ પ્રાચીન સ્થળ, પાક ૨૧૮ અને એપી. કિનારા ઉપર દ્રવિડ દેશ છે. કાંચી એની ઇંડિકાપુત્ર ૧, પા. ૨૦). યુરર બુલંદ- રાજધાની હતી. (મુંબઈ ગેઝેટીયર, પુ. ૧, શહેરથી વાયવ્યમાં છવ્વીસ મૈલ ઉપર આવેલા
ભા૦ ૨, પા. ૨૮૧). દિભાઈને દર્ભાવતી ધારે છે. (ફ્ફરરનું મોન્યુ. મેંટલ એટિવિટી) આ દિભાઈને ગ્રીક લોકોએ
તા. આ નામનો અર્થ “દસ ગઢ', કિલ્લા રડેફ નામે કહ્યું છે.
એવો થાય છે. ઋણ=કિલ્લે. મહાભારતમાં મિ. કેરલ તે જ. મલબાર કિનારે. (જાતકમાં દશાર્ણ નામના બે પ્રદેશ કહ્યા છે. એક અકિત્તજાતક પા૧૫૦), અગર દક્ષિણ
પશ્ચિમમાં જે નકુલે વિજયયાત્રામાં છ મલબાર, (બલનું દક્ષિણ હિંદુસ્થાનની હતો તે, ( ભપર્વ, અ૦ ૩૨, મહાભારત)
પેલીઓગ્રાફી" પાઠ પ૧). ટોલેમીયે અને બીજો પૂર્વમાં ભીમે જીતેલો તે. (મહાભાએને “લિમુરિક” કહ્યું છે. ડા. કાલ્ડવેલના રત, સભાપર્વ, અ૦ ૩૦) પશ્ચિમ દિશામાં મત પ્રમાણે આ ભૂલ છે. ટોલેમીયે “મેરિક” ભોપાળના રાજ્ય સહિત પૂર્વ માળવાને ને બદલે આ નામ આપ્યું છે. (મેકકિંડલનું સમાવેશ થાય છે. વિદિશા યાને ભીલસા
લેમી” પાઠ ૯), તામીલમાં “ઈક” એની રાજધાની હતી. (ડા૦ ભાડારકરને નો અર્થ દેશ એવો થાય છે. આ સ્થળ દક્ષિણને ઇતિહાસ, ખં૦ ૩.) કાળીનાગદ્વીપ યાને સિલેનની પાસે હોઈ ત્યાં દાસના મેઘદૂત કાવ્યમાં આ સ્થળને દમિલ વંશનું રાજ્ય હતું. ધાતુસેને આ પર- ઉલ્લેખ છે. ( મેઘદૂત, પૂર્વ, શ્લેટ દેશી રાજ્ય પચાવી પડનારાઓને (૪૫૯-૪૭૭ ર૫-૨૬), અશોકના સમયમાં આ પ્રદેશની ઇ.સ) હરાવી, કાઢી મુકી દેશમાં સ્વદેશી રાજ્યની રાજધાની ચૈત્યગિરિ વા ચેતિયગિરિમાં હતી. સ્થાપના કરી હતી. (મહાવંશ, અ૦ ૩૮; પૂર્વ દશાર્ણને પેરિપ્લસમાં “ સરેન ” સેકેડ બુક ઓફ ઇસ્ટ, પુત્ર ૧૦, ! નામે કહ્યો છે. આ પ્રદેશ મધ્યપ્રાંતના ઉદ્દઘાત, પા. ૧૫). આ ઉપરથી દમિલ “છત્તીસગઢ” જીલ્લામાં આવેલ છે. સિલોનની લગોલગ હતું એમ લાગે છે. (પ્રો. વિલ્સનનું વિષ્ણુપુરાણ, હેલની નપુર. ગુજરાતમાં બનાસ નદીના કિનારા આવૃત્તિ, પુ૦ ૨, પા૦ ૧૬૦, ત્રીજી ઉપર આવેલું ડીસા. (બહmોતિષાણવ).
ટિપણી). પટણાનું દેશી રાજ્ય એમાં ગણાતું. સજીનાર. દશપુર તે જ.
(જ૦ એક સેતુ બં૦ ૧૯૦૫, પા૦ ૭, રાપુર. માળવામાં આવેલું મંદશોર તે. (બહત્સવ
૧૪). અ૦ ૧૪; મેઘદૂત, પૂ, ૦ ૪૮). દશપુરનું નામ મંદશોર શી રીતે પડયું તે
શા (૨). ભેપાળમાંથી નિકળીને બેટવામાં સારું (ડા. ફલીટની કેપેસટ ઈસ્કિટ ઈંડિટ
મળતી રત્ત નદી તે જ. (માકડ પુરાણ પુત્ર ૩, પ૦ ૭૯ જુઓ). આજુબાજુના
અ૦ ૫૭). બુદેલખંડની “સૌન” તે ગામે એને દશોર કહે છે.
આ નદી એમ ગેરેટનું મન્તવ્ય છે. (ગેરે. ફાઈ. ગુજરાતનું દ્વારકા તે. (મહાભાવ વન
ટને પ્રાચીન કેષ). લેમિયે એને દેશપર્વ, અ૦ ૧૨-૧૩).
રન કહી છે.
Aho ! Shrutgyanam
| SR No. | 009120 |
| Book Title | Bhogolik Kosh 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dahyabhai P Derasari |
| Publisher | Gujarat Varnacular Society Ahmedabad |
| Publication Year | 1938 |
| Total Pages | 144 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 9 MB |