________________
અભિનવ ઉપદેશ પ્રાસાદ–૪
રાજન પૂર્વભવે તે પ૦૦ ખેડૂતોને અધિકારી હતા. ભજન વેળા થાય ત્યારે દરેક પાસે એક એક ચાસ વધુ ખેડા વી પછી જ જમવા દે. એ રીતે ૫૦૦ ખેડૂત તથા ૧૦૦૦ બળદને તેણે આહારાદિમાં અંતરાય કર્યો. તે સમયે બાંધેલા ગાઢ અંતરાય કર્મના ઉદયે બીજા બધાને નિર્દોષ આહાર મળે છે. પણ હુંઢણ મુનિને મળતો નથી.
ઢંઢણકુમાર ગ્લાનિ રહિત પણે પિતાના કર્મોને તેડવા પુરુષાર્થ કરી રહ્યા છે.
निषि निर्निदानाढय तन्निर्जरा प्रयोजनम्
चितोत्साहेन सद्बुद्धया तपनीय तपः शुभम् તપ કે તપ (કર)
(૧) નિર્દોષ (૨) નિયા| રહિત (૩) નિર્જરાના હેતુ પૂર્વક (૪) ચિત્તના ઉત્સાહપૂર્વક (૫) સદબુદ્ધિ વડે.
ઢણકુમાર પણ આ સ્વાભાવિક–નિર્દોષ કે ઈપણ જાતના નિયાણા વગરને, ચિત્તના ઉત્સાહ પૂર્વક એટલે કે ગ્લાનિ રહિત તપ કરી રહ્યા છે. એક જ લક્ષ છે– કર્મોની નિર્જરા કરવી –
એક-એક આત્મપ્રદેશ અનંતી કર્મવર્ગણા લાગેલી છે, એ કર્મ વર્ગને ખેંચી ખેંચીને સાફ કરવા માટે નો શ્રેષ્ઠ તમ રસ્તો તે “તપ”
જે જૈન ધર્મમાં ચારિત્ર અને તપ બે વસ્તુ ન રાખો તે આખું જગત જૈન ધર્મને માને કે આરાધે કારણ? વાંધો હોય છે. વર્તન અથવા આચરણને.
અરિહંતાદિને દેવ માનવામાં અડચણ નથી. આચાર્યાદિને ગુરુ માનવામાં મુશ્કેલી નથી. અને જ્ઞાન સુધીના સાત પદમાં કયાં વધે જ છે? પણ જેવું વર્તન કે આચરણ કરવાનું આવે ત્યાં આપણે– આપણું કાયાને તકલીફ ઉભી થાય.
છતાં એ કાયારૂપ સાધનની મદદ લઈને જ આત્માને લાગેલી વર્ગણ છેડાવવા કે સજજડ કર્મોમાંથી મુક્ત થવા તપ કરવાનું છે.
ઢંઢણકુમારે પણ ધર્મના ચાર ભેદ બરાબર સમજી લીધાં હતા. -ભગવદ્ વાણી માં શ્રદ્ધા થતા દર્શન પણ આવ્યું અને આતમ કલ્યાણ
