________________
સાધુ પદ
સાધુ ભગવંત મારા પૂજ્ય છે. તેને નમસ્કાર થાઓ તે એક જ વાતનું લક્ષ રહેવું જોઈએ. સર્વવિરતિને ઈન્દ્રો પણ નમસ્કાર કરે છે.
કાળ પ્રમાણે સંજમનો ખપ જોઈને ગુણ લીજે વિજય વિમળ પંડિત એમ બોલે તસપાય વંદન કીજે કારણ કે ઈલાચીકુમારનું એક જ વખત સાધુ સમક્ષ નમી ગયેલું મસ્તક તેને કેવળજ્ઞાન અપાવી ગયું.
આ રીતે એક માત્ર સાધુ પદ જ નહીં પણ નવે નવ પદની શ્રદ્ધાવાળે શ્રીપાલ મગર મચ્છની પીઠ પર પડયે. મગરમ છે તેને સુખપૂર્વક કોંકણના કિનારે ઉતારી દીધો. નીદ્રામાંથી જાગેલે શ્રીપાલ આસપાસ જુએ ત્યાં સુભટોથી પરીવરેલો જોયે.
વિનયપૂર્વક અંજલી કરી સુભટો બોલ્યા કે હે દેવ ! નિમિત્તયાના વચનથી અમે તમને લેવા આવ્યા છીએ. આ નગરીને રાજા વસુપાલ છે. રાજા એ આજ્ઞા કરી છે કે આ રીતે વૃક્ષ છાયામાં સૂતેલા પુરુષને બહુમાન પૂર્વક લાવ. નિમિત્તિયાના કહેવા મુજબ તે અમારી રાજકુમારી મદન-મંજરીને પતિ થશે.
કુમાર પણ ઘોડા પર બેસી ત્યાં ગયે. રાજા વસુપાલે મંત્રી સહિત આવી સ્વાગત કર્યું. શુભ મુહૂર્ત મદન મંજરી કન્યા શ્રીપાલને પરણાવી. શ્રીપાલે પણ બીજી કઈ પદવી ગ્રહણ ન કરતાં તાંબુલ દાતા (વિશિષ્ટ મહેમાનને પાન આપવાની) પદવી ગ્રહણ કરી. ત્યાં સુખપૂર્વક રહ્યો.
આ તરફ ઘવલ શેઠે છેટું કલ્પાત શરૂ કર્યું. છાતી કુટવા લાગ્યો. શ્રીપાલની બંને પત્ની મદન સેના અને મદન મંજુષા મૂછીત થઈ ગઈ. જયારે ભાનમાં આવી ત્યારે ઘવલના કપટ વાક્યો સાંભળી બંને સુંદરીઓ સમજી ગઈ કે આ કપટીએ જ અમારા સ્વામીને વિપત્તિમાં નાખ્યા છે.
ઘવલે જ્યારે તેની તરફ કુદષ્ટિ કરી ત્યારે બંને સુંદરી નવપદજીના ધ્યાનમાં રત બની. તુરંત સમુદ્રમાં તેફાન શરૂ થયું ઘનઘોર વાદળા ઉમટયા. વીજળી ચમકવા લાગી. રૌદ્રરૂપ ધારણ થયું. ડમરૂક દવનિ
ક્ષેત્રપાલ પ્રગટ થયે. અન્ય દેવે પણ પ્રગટ થયા. ચકેશ્વરી દેવી પણ પ્રગટ થયા.
