________________
૨૮
અભિનવ ઉપદેશ પ્રાસાદ–૪
પર ઉપકારમાં રત છે, સૂત્રમાં પણ તેની વ્યાખ્યા કરતાં લખેકે
पंचिदिअ संवरणो, तह नवविह बंभचेर गुत्तिधशे उहि कसा मुक्को, इअ अट्ठारस गुणेहिं संजुत्तो पंचमहन्वयजुस्तो, पंच विहायार पालण समत्थो पंचसमिओ तिगुत्तो, छत्तीसगुणो गुरु मज्झ છત્રીસ ગુણેામાં આચાર્યની એળખ આપતાં લખી દીધું કે——
પાંચ ઇંદ્રિયને સંવરનારા, નવ પ્રકારે બ્રહ્મચર્યની પ્તિને ધારણ કરતાં ચાર પ્રકારના કષાયથી મુક્ત, પ'વિધ આચારના પાલનમાં સમ. પાંચ સમિતિ અને ત્રણ ગુપ્તિ એ ચુક્ત એવા છત્રીસ ગુણના ધારક મારા ગુરુ છે.
એલે! હવે આવા આચાર્યને નમસ્કાર કરવાના કે નહીં ?કરવાને એલા-મો આવયાળ
માત્ર પાંચ પ્રકારના આચારના જ વિચાર કરે! તેા જ્ઞાન-દŚનચારિત્ર-તપ-વીય એવા પાંચ આચાર થયા.
આ પાંચ આચાર પાળે અને પળાવે.
વળી આ પાંચેમાં તેની પવિત્રતા પણ વિદ્યમાન હોય. એટલે કે પાંચ આચાને જીવનમાં ઉતાર્યા હોય.
તાસલી પુત્ર આચાર્ય પાસે આરક્ષિત મુનિ રહેલા છે. તેને વધુ ભણવાની ઇચ્છા થઈ. આચાર્ય મહારાજે કહ્યું કે વધુ ભણવું... હાય તા તું વસ્વામીજી પાસે જા. કારણ કે તેમને વિશેષ જ્ઞાન છે. તે વાચના આપી તને ભણાવશે. આ થયા જ્ઞાનપ્રેમ કે જ્ઞાનાચાર.
આરક્ષિત મુનિ જતા હેાય છે ત્યારે માર્ગમાં ભદ્રગુપ્ત સુરિના અંતિમ સમય જાણી નિર્યામણા કરાવવા રોકાયા. ભદ્રગુપ્તિસૂરિએ કહ્યું કે તમે વસ્વામીજી પાસે ભણવા ભલે જાએ. પણ તેની સાથે ન રહેતા. તેની સાથે રહેવાથી મૃત્યુને સંજોગ ઉભું થશે.
આ રક્ષિત મુનિએ વજાસ્વામીજી ને વાત કરી. વાસ્વામીજીએ પણ જ્ઞાનના ઉપયાગથી તે વાત સત્ય જાણી સ્વીકાર કર્યા અને આ રક્ષિત મુનિને નવ પૂર્વ સુધીનું જ્ઞાન આપ્યું.
