________________
સિદ્ધ પદ
૧૫
પુજ્યપાલ રાજાને ત્યાં આવીને રહેલી રૂપસુંદરીએ જિન મંદિરે આવી પિતાની પુત્રીને ઈ.
દિવ્યાકૃતિ વાળા પુરુષ સાથે મયણને જોતાં રૂપસુંદરીને આઘાત લાગ્યું. મારી પુત્રી એ આવું અકાર્ય કર્યું. કઢીયાને છોડીને બીજા કોઈ પુરુષ પાછળ પડી. કુળને કલંકીત કર્યું.
તેના વચનને સાંભળી મયણું સુંદરીનું ધ્યાન ખેંચાયુ. પિતાની માતા રૂપસુંદરી છે તેમ જાણી હાથ વડે ઈશારો કર્યો, ચૈત્યવંદન પૂર્ણ કરી બહાર વાત કરીશું. જિનમંદિરમાં સંસારની વાત કરતા નિસહી ભંગ થાય.
તમે પણ રોજ દહેરાસરજીમાં દર્શન-પૂજા કરવા જાઓ છે ને? વિચાર્યું છે કદી કે નિસહી કોને કહેવાય? ' અરે ! જેમના દર્શન કરો છો તે મૂતિને આકાર બે જ પ્રકારે કેમ છે તે વિચાર પણ ક્યારેય આવે છે ?
આજની આપણી આરાધના છે “સિદ્ધપદ કેઈપણ જીન સિદ્ધ થાય એટલે કે મોક્ષ પામે ત્યારે અતિત-અનાગત કે વર્તમાનકાળના કે કેઈપણ ક્ષેત્રમાં રહેલાં તીર્થકર બે જ આકારે મેક્ષમાં જાય.
કાં તે તે પવાસને બેઠા હોય અથવા તે કાયોત્સર્ગમાં હોય. તીર્થકર મોક્ષે જાય ત્યારે શરીરને ત્રીજો આકાર હોઈ શકે જ નહીં. માટે જેમના દર્શન કરો છો તે મૂતિને પણ ત્રીજે આકાર હોઈ શકે નહી.
– કારણ કે મૂર્તિ એ સિદ્ધપણાની સ્થાપના દર્શાવે છે. નહીં તે સમવસરણ એ તો આપણું મહત્ત્વનું અંગ છે. પ્રભુ જ્યારે પણ દેશના દેવા બેસે ત્યારે એક પગ પાદપીઠ પર સ્થાપીને બેસે છે, છતાં તે આકારની મૂર્તિ ન રાખતા બે આકાર જ રાખ્યા તેનું કારણ માત્ર એ જ કે અરહિંતપણામાં પણ દયેય તો સિદ્ધ દશાનું જ છે. માટે જ બીજા પદમાં સિદ્ધ ભગવંત એવા નિરંજન-નિરાકાર દેવ તત્ત્વની આરાધના ગોઠવી છે.
કોઈપણ પદની આરાધનાનું અંતિમ લક્ષ્ય તે સિદ્ધત્વ પ્રાપ્તિ જ છે. માટે કહીએ છીએ – નમે સિદ્ધાણું –
