________________ પર૫ એમ તન ધન જોબન રાજનો, મધરો મનમાં અહંકારો રે; એહઅથિર અસત્ય સવિકારમું ક્ષણમાં વિણસેલહુવારોરે. મદ૦ 10. મદ આઠ નિવારો વ્રતધારી, પાળો સંજમ સુખકારી રે; કહે માનવિજય તે પામશે, અવિચળ પદવી નરનારી રે. મદ૦ 11. શિખામણની સઝાય જીવ વારું મોરા વાલમા, પરમારીથી પ્રીત મ જોડ; પરનારીની સંગત નહીં ભલી, તારા કુલમાં લાગશે ખોડ. જીવ૦ 1. જીવ આ સંસાર છે કારમો, દીસે છે આળ પંપાળ; જીવ એહવું જાણી ચેતજે, આગળ માછીડે નાંખી છે જાળ. જીવ૦૨. જીવ માતાપિતા ભાઈબેનડી, સહુ કુટુંબ તણો પરિવાર; જીવ વહેતી વારે સહુ સગું, પછી લાંબા કીધા જુહાર. જીવ૦ 3. જીવ ડહેલી લગે સગી અંગના, શેરી લગે સગી માય; જીવ સીમ લગે સાજન ભલો, પછી હંસ એકલો જાય. જીવ૦ 4. જીવ જાતાં થકાં નવી જાણીયું, નવી જાણ્યો વાર કુવાર; જીવ ગાડું ભરીયું ઈધણે, વળી ખોખરી હાંડલી સાર. જીવ૦ 5. જીવ આઠમ પાખી નવ ઓળખી, જીવ બહુલાં કીધાં પાપ; જીવ સુમતિવિજયમુનિ એમ ભણે, જીવ આવાગમન નિવાર. જીવ૦ 6. આપસ્વભાવની સઝાય આપ સ્વભાવમાં રે, અવધુ સદા મગનમેં રહેના; જગત જીવ હે કર્માધીના અચિરજ કછુઆ ન લીના. આપ૦ 1. તુમ નહી કેરા કોઈ નહીં તેરા કયા કરે મેરા મેરા; તેરા હે સો તેરી પાસે, અવર સબ અનેરા. આપ૦ 2. વપુ” વિનાસી તું અવિનાશી, અબ હે ઇનકા વિલાસી; વપુસંગો જબ દૂર નિકાસી, તબ તુમ શિવકા વાસી આ૫૦ 3. 1. ખોટો-અસાર. 2. સ્ત્રી. 3. કર્મ વશ પડેલા. 4. શરીર. 5. શરીરની મમતાને જ્યારે સર્વથા ટાળે-દૂર કરે.