________________
૪૧૨ વ્યાધિ-દુઃખ-દુર્ભિક્ષ-દૌર્મનસ્યો-પશમનાય શાન્તિર્ભવતુ. ૧૦.
અર્થ - ૐ પુત્ર, મિત્ર, સહોદર, સ્ત્રી, દોસ્ત, જ્ઞાતિજન, સગા અને સગોત્રીઓ (પિત્રાઈઓ)એ સર્વ નિરંતર આમોદ પ્રમોદને કરનારા થાઓ, અર્થાત્ સર્વે વિશેષ કરીને પરસ્પર આનંદને કરવાવાળા થાઓ. વળી આ લોકને વિષે પૃથ્વી ઉપર પોતાના સ્થાનકોને વિષે વસનારા સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક અને શ્રાવિકાઓના રોગ, ઉપદ્રવ, વ્યાધિ, દુઃખ, દુષ્કાળ અને ચિત્તની અસ્વસ્થતાના ઉપશમને માટે અનિવારણ માટે) શાન્તિ થાઓ. ૧૦.
ૐ તુષ્ટિ'-પુષ્ટિ-ઋદ્ધિ-“વૃદ્ધિ-માંગલ્યોત્સવાઃ સદા પ્રાદુર્ભતાનિ પાપાનિ શાયતુ દુરિતાનિ શત્રવ: પરામુખા ભવન્તુ સ્વાહા. ૧૧.
અર્થ:-% ચિત્તને સંતોષ, પુષ્ટિ દોલત, વંશવૃદ્ધિ, કલ્યાણ અને ઉત્સવો થાઓ, ઉદયમાં આવેલ પાપો નિરંતર શાન્ત થાઓ (નાશ પામો), અશુભકર્મફળો શાન્ત થાઓ, શત્રુઓ અવળા મુખવાળા થાઓ. સ્વાહા. ૧૧. ૧. પ્રતિકુલ વિપાક-અરતિ. ૨. ચિત્તની અસ્વસ્થતા. ૩. સમાન વયવાળા મિત્ર. ૪. શરીરાદિની પુષ્ટિ અથવા પુરુષાર્થ સાધવાનું સામર્થ્ય. ૫. પુત્ર-પૌત્રાદિ પરિવારનો વિસ્તાર અથવા શુભ વસ્તુની વૃદ્ધિ. ૬. ભવન્તુ ઇતિ શેષઃ. ૭. ડમરૂકમણિ ન્યાયે કરીને ક્રિયાપદ બંને બાજુ જોડવું. ૮. પુત્રના જન્મ, વિવાહાદિ મહોત્સવ અને ધર્મ કાર્યના મહોત્સવ.
