________________
૨૬૯
નિજ્જિઅ-દપુષ્કર-રિઉ, નરિંદનિવહા ભડા જસં ધવલ ॥ પાર્વતિ પાવ-પસમિણ, પાસજિણ ! તુહપ્પભાવેણ ॥ ૧૭ I
અર્થ :- તીક્ષ્ણ ખડ્ગના પ્રહારવડે ઉચ્છંખલની પેઠે આમતેમ નાચતાં ધડો છે જેને વિષે એવા અને ભાલાવડે વિશેષે ભેદાયેલા હસ્તિનાં બચ્ચાંઓએ મૂકેલા સીત્કાર શબ્દોવડે પ્રચૂર સંગ્રામને વિષે, હે પાપને પ્રકર્ષે શાન્ત કરનાર પાર્શ્વજિન ! તમારા પ્રભાવ વડે જીત્યા છે. અહંકારવડે ગર્વિષ્ઠ થયેલા શત્રુ રાજાઓના સમૂહને જેમણે એવા સુભટો ઉજ્જ્વલ યશને પામે છે. ૧૬-૧૭. શબ્દાર્થ
રોગજલજલણ - રોગ, પાણી, અગ્નિ. વિસહર - સર્પ. ચોરારિમઇંદ - ચોરરૂપ શત્રુ, સિંહ. ગયરણભયાઇ - હાથી અને સંગ્રામથી ઉત્પન્ન થયેલા ભયો. પાસજિણ - પાર્શ્વજિનના. નામસંકિત્તણેણ - નામનું રૂડા પ્રકારે ઉચ્ચારણ કરવા વડે. પસમંતિ - અત્યંત શાન્ત થાય છે. સવ્વાઈ - સર્વ. એવં - એ પ્રકારે.
|
|
મહાભયહર - મહાભયને હરનાર. પાસજિણિંદમ્સ - પાર્શ્વજિનેન્દ્રના. સંથવું - સ્તવનને.
ઉઆર - ઉદાર.
| ભવિયજણ - ભવ્યજનોને. આણંદયર - આનંદ કરનાર. | કલ્લાણપરંપર - કલ્યાણની
પરંપરાના.
| નિહાણું - સ્થાનને. રાયભય - રાજ્યનો ભય.
જÐરક્ષસ - યક્ષ, રાક્ષસ. કુસુમિણદુસ્સઉણ - કુસ્વપ્ન. દુષ્ટ શુકન (અને). રિપીડાસુ - નક્ષત્ર રાશિની
|
પીડાઓને વિષે. સંઝારુ દોસુ - બે સંધ્યાઓએ (સવાર અને સાંજ).
પંથે - અરણ્યાદિ માર્ગમાં. ઉવસગ્ગ - ઉપસર્ગમાં.
