________________
૨૦૭ વિર - મહાવીર પરમાત્માને. | અતુલ તુલના ન થઈ શકે એવું. બુધાઃ - પંડિતો.
વીરસ્ય - વીરનું. સંશ્રિતા -આશ્રય કરીને રહેલા છે. | ઘોરં- આકરું, કઠણ. વીરેણ - વીરસ્વામી વડે.
તપો - તા. અભિહત - હણાયો છે. વીરે - મહાવીરમાં. સ્વકર્મનિચય - પોતાનો કર્મસમૂહ.
શ્રીકૃતિકીર્તિ-લક્ષ્મી, ધૈર્ય, કીર્તિ. વીરાય - વીરપ્રભુને. વીરાત - મહાવીરદેવથકી.
કાન્તિનિચય - કાન્તિનો સમૂહ.
શ્રીવીર ! - હે મહાવીરદેવ ! તીર્થમ્ - તીર્થ.
ભદ્ર - કલ્યાણને. ઈદ- આ વર્તમાન. પ્રવૃત્ત - પ્રવર્તે છે.
દિશ - આપો. શ્રીમતે વરનાથાય, સનાથાયાભુતશ્રિયા || મહાનંદસરોરાજ-મરાલાયાહત નમઃ | ૨૬ .
અર્થ - (ચોત્રીશ અતિશયરૂપ) અદ્ભુત લક્ષ્મીએ કરી સહિત, મહા આનંદરૂપ સરોવરને વિષે રાજહંસ સમાન અને પૂજ્ય (અરિહંત) એવા શ્રીમાન વીરસ્વામીને નમસ્કાર થાઓ. ૨૬.
કૃતાપરાધેડપિ જને, કૃપામંથરતારયો:// ઈષબાષ્પાર્કયોર્ભદ્ર, શ્રીવીરજિનનેત્રયોઃ ||ર૭ ||
૧. સંગમ નામના દેવે પ્રભુ ઉપર ઘણા ઉપસર્ગો કર્યા તો પણ પ્રભુ ચલાયમાન ન થયા ત્યારે થાકીને તે સ્વસ્થાનકે જતો હતો તે વખતે પ્રભુ અત્યંત કરૂણાવાળા હોવાથી નેત્રમાં સહેજ અશ્રુ આવ્યાં તે એટલા માટે કે
