________________
આપ્તવાણી-૧
૨૭
આપ્તવાણી-૧
તે વધારામાં અને જ્યારે તેનું ગલન થશે ત્યારે તારી શી દશા થશે ? લક્ષ્મીજી કોઈની આંતરી અંતરાય તેમ નથી. લક્ષ્મીજી તો ભગવાનની પત્ની છે. તેનેય મૂઆ તું આંતર આંતર કરે છે? પહેલા આણામાં આવેલી વહુને જો આંતરી રાખી હોય ને પાછી પિયર જવા ના દે તો શી દશા થાય બિચારીની ?! તેવું લોકોએ આ લક્ષ્મીજી માટે કરવા માંડ્યું છે. તે લક્ષ્મીજીય હવે કંટાળ્યા છે. અમને તો વડોદરાના સ્ટેશને લક્ષ્મીજી જ્યારે જ્યારે મળે ત્યારે હાથ જોડીને કહીએ કે મામાની પોળ ને છઠ્ઠું ઘર, જ્યારે પધારવું હોય ત્યારે પધારજો ને જ્યારે જવું હોય ત્યારે જજો. તે હવે મને કહે છે કે હું તો આ શેઠિયાઓને ત્યાં ખૂબ જ કંટાળી છું. તે હવે હું તમારા મહાત્માઓને ત્યાં જ જઈશ. કારણ કે જ્યારે તમારા મહાત્માઓને ત્યાં જઉં છું, ત્યારે ફૂલહાર લઈને સ્વાગત કરે છે અને પાછી જઉં છું ત્યારેય ફૂલહાર પહેરાવીને વિદાય આપે છે. જે જે લોકો મને આંતરે છે ત્યાં હવે હું નહીં જાઉં અને જે જે મારો તિરસ્કાર કરે છે ત્યાં તો કેટલાય ભવ સુધી હું નહીં જાઉં ! રૂપિયા તો આવે ને જાય. દસ વરસ પછી તે લક્ષ્મી ના રહે. એ તો ફેરફાર થયા જ કરે.
આખુંય જગત આકુળતા ને વ્યાકુળતામાં જ સપડાયેલું છે. પછી તે ત્યાગી હો કે સંસારી, નિરાકુળતા કોઈ જીવને હોય જ નહીં. નિરાકુળતા તો સ્વરૂપનું ભાન થાય ત્યાર પછી જ ઉત્પન્ન થાય. ક્રમિક માર્ગમાં નિરાકુળતા પ્રાપ્ત કરવા આખો સંસારસમુદ્ર ઓળંગે અને સામે કિનારે જાય ત્યારે નિરાકુળતાની પાળ આવે. કેવી મહેનત પડે ? અને આ અક્રમ માર્ગમાં આ અમે તમારા માથે હાથ મૂકીએ, તે કાયમની નિરાકુળતા ઉત્પન્ન થઈ જાય !
સંસારવિદ્ધો તિવાસ્ક ‘ત્રિમંત્ર' મંત્રનો સાચો અર્થ શું ? મંત્ર એટલે મનને શાંત રાખે છે. ભગવાનની ભક્તિ કરતાં સંસારમાં વિઘ્ન ન આવે તેટલા માટે ભગવાને ત્રણ મંત્રો આપેલા. (૧) નવકાર મંત્ર (૨) ૐ નમો ભગવતે વાસુદેવાય (૩) ૐ નમઃ શિવાય. તેય અહંકારી લોકોએ નવા નવા સંપ્રદાયોના વાડા બાંધી દીધા ને મંત્રો પણ વહેંચી દીધા. ભગવાને કહેલું કે, તમારે તમારી
સગવડ માટે મંદિરો-દેરાં વહેંચવાં હોય તો વહેંચી લેજો, પણ મંત્રો તો ભેગા જ રાખજો. તેય આ લોકોએ વહેંચી લીધા. અરે, આ લોકો તો એટલે સુધી પહોંચ્યા કે અગિયારસેય વહેંચી લીધી. શિવની જુદી ને વૈષ્ણવની જુદી. તે ભગવાન શી રીતે રાજી રહે ? ભગવાન જ્યાં વઢવાડ કે મતભેદ હોય ત્યાં ન હોય. આ અમારા આપેલા ત્રિમંત્રમાં તો ગજબની શક્તિ છે ! માગ્યા મેહ વરસે તેમ છે, સર્વ દેવો રાજી રહે. અને વિઘ્ન ના આવે. સૂળીનો ઘા સોયે સરી જાય. સંપૂર્ણ નિષ્પક્ષપાતી છે.
આ અમારો આપેલો ત્રિમંત્ર સવારમાં પાંચ વખત અમારું મોટું યાદ કરીને બોલશો તો ક્યારેય પણ ડૂબશો નહીં અને ધીરે ધીરે મોક્ષેય મળશે. અને તેની જોખમેદારી અમે લઈએ છીએ.
અમે તો કહીએ છીએ કે આખાય જગતનાં દુઃખો અમને હો. તમારામાં જો શક્તિ હોય તો તમારાં સર્વ દુઃખો અમારા ચરણોમાં જરાય અંતરપટ રાખ્યા વગર અર્પણ કરી જાવ. પછી જો દુ:ખ આવે તો અમને કહેજો. પણ આ કાળમાં એવા લોકો મને મળ્યા છે કે જેઓ કહે છે કે દુ:ખ આપી દઉં તો પછી મારી પાસે શું રહે ? પણ મૂઓ સમજતો નથી કે તું પોતે જ અનંત સુખનો કંદ છું. તે દુઃખ આપી દઈશ તો નવું અપાર સુખ રહેશે. પણ કોઈને દુ:ખ આપતાંય નથી આવડતું !
“મનુષ્ય રૂપેણ મૃગાશ્ચરતિ’ એવું ક્યાંક લખેલું છે. તે ડરના માર્યા મૃગ શબ્દ વાપર્યો છે. મૂઆ, ૩૨ માર્ક ગધેડો થાય ને ૩૩ માર્ક મનુષ્ય થાય. તે એક માર્ક તો દેહમાં વપરાઈ ગયો તે રહ્યું શું ? ગુણ તો ગધેડાના જ ને ! ફોટો મનુષ્યનો પડે પણ મહીં ગુણો પાશવી હોય તો તે પશુ જ છે. અમે ચોખ્ખું કહી દઈએ. કારણ અમારે ઘાટ નથી, લાલચ નથી. તારું હિત એ જ અમારે જોવાનું છે. તારા પર અમને અપાર કરુણા હોય તેથી જ અમે તો નગ્ન સત્ય કહી દઈએ. આ જગતને અમે એકલા જ નગ્ન સ્વરૂપે કહીએ છીએ.
ચિંતા અને અહંકાર શ્રીકૃષ્ણ કહે છે : “જીવ તું શીદને શોચના કરે,
કૃષ્ણને કરવું હોય તે કરે.’