________________
અમદાવાદની એક બકમાં જમાલખાં નામને પઠાણ ચોકીદાર હતા. મેનેજર થડે સમય બહાર ગયા હતા અને એમણે ચોકીદારને તાકીદ કરી કે બેન્કમાં જોખમ પડયું છે, માટે બરાબર સાવચેતી રાખજે. પઠાણ ઈમાનદાર હતો અને એણે કહ્યું, “સાહેબ, મારા પ્રાણુના. ભેગે પણ આ તાળા અને સેલને જાળવી રાખીશ.” પાંચસ્સાત દિવસ પછી મૅનેજર પાછા આવ્યા અને એમણે જોયું કે તાળા અને સીલ બરાબર હતા. પઠાણને શાબાશી આપી ઈનામ પણ આપ્યું. પણ જ્યારે તાળું ખેલીને અંદર જોયું તે ખબર પડી કે આખી બેંક લૂંટાઈ ગઈ હતી અને કેશબોકસ ગુમ થયું હતું. બૅન્કની પાછળના ભાગના વેન્ટિલેટરને તેડીને ચાર બેન્કમાં. પ્રવેશ્યા હતા. મેનેજર ગુસ્સે ભરાયા અને એમણે જમાલખાને પૂછ્યું કે “બેન્ક કઈ રીતે લૂંટાઈ ગઈ?”
જમાલખાંએ કહ્યું, “સાહેબ, હું કશું જાણતું નથી. તમે સીલ અને તાળું બરાબર જાળવવા કહ્યું હતું એટલે મેં એની પૂરેપૂરી ચિકી કરી, અંદર શું થયું એ તે. તમે જાણો અને તમારું કામ જાણે. એની સાથે મારે કેઈ નિસ્બત નથી.'
આજે આપણી સ્થિતિ આવી જ છે. ઉપરથી આ કે તે સંપ્રદાયનું લેબલ લગાવ્યું છે. એક નંબર, અગિયાર નંબર કે એકસે અગિયાર નંબરને ટ્રેડમાર્ક લગાવ્યું છે. આ બધું છે છતાં સાધુ-સંતે પણ અંદરથી લૂંટાઈ
૨૧
