________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૫૮
જીવનને અરૂણદય-૨ કપમાં રેડાતી હતી-કપ ભરાઈ ગયે, ધાર ચાલુ હતી, રકાબી ભરાઈ ગઈ અને છલકાતી કેફીના છાંટા ફેસરના પાટલૂન પર પડવા લાગ્યા. એ ગભરાઈને બેલી ઊડ્યા : “બસ, બસ, મહારાજ કપ-રકાબી ભરાઈ ગયા છે, કોફી નીચે ઢોળાઈ રહી છે.” સાધુએ કીટલીમાંની બધી કેફી કપમાં ઠાલવી દીધી અને અંદર ચાલ્યા ગયા.
પ્રેફેસર વિચાર કરી રહ્યા. આ આતિથ્ય કઈ જાતનું ? આ શું શિષ્ટાચાર કહેવાય, જેનાથી સામાના કપડાં બગડે?
ડીવારે યેગી બહાર આવ્યા અને બોલ્યા: “આપ હવે જઈ શકે છે. મેં મારે જવાબ આપી દીધો છે. જે આપ સમજી શક્યા છે તે !”
પ્રે ફેસર તો આભા બની ગયા. એ કહે: “મહારાજ, આપે જવાબ આપે છે જ ક્યાં કે મારે સમજવાપણું રહે ! આપ શું કહેવા માગે છે તે કશું હું સમજતો નથી.”
સંત હસીને કહે: “પ્રેફેસર સાહેબ! મારી આતિથ્યવિધિમાંથી શું આપ એટલું ન સમજ્યા કે કઈ પાત્રમાં તેની કેપેસિટીથી વધુ નખાય તે તે ઢોળાઈ જાય ? આપનું દિલ અને દિમાગ એવા છલોછલ ભરેલાં છે કે તેમાં કંઈ રેડું તો તે અંદર ન જતાં નીચે ઢોળાઈ જાય. આપ ઘેર જાઓ અને તેને ખાલી કરીને પછી આવે તે હું ધ્યાન અને ગની વાત અને સમજણ એ ખાલી ચિત્તમાં મૂકી આપું
For Private And Personal Use Only
