Tirthyatranu Viman

SR No.: 008678
Original Sutra Author: N/A
Author: Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal
Total Pages: 66
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Tithi
File Size: 4 MB

Page 34

તી યાત્રાનું વિમાન,
૨૯
આથી જોઇએ તેટલુ જૈન ધર્મ ફેલાવવાનું કાર્ય કરી શકાતું નથી; માટે નાના મેટા પરસ્પર ભેગા મળે તે એક મોટું કાર્ય કરી શકાય. અભિમાન દશા, નિન્દા અને ગની ક્રિયાની ભિન્નતાની લડાઈને, છોડી દેવાય તા પરસ્પર ભ્રાતૃભાવ થઇ શકે. અત્ર કહેવું પડે છે કે સર્વ સાધુઓને તેા પરસ્પર ઐક્યતા રહે એમ તેા બની શકવું મુશ્કેલ છે, પણુ અને ત્યાં સુધી સુસાધુઓએ તે આવી ભ્રાતૃભાવની ષ્ટિ મૂકવી ન જોઇએ. સર્વ સાધુએ જો ગચ્છ અને ઉપાશ્રયના ભેદે પાતપેાતાનુ જમાવી લઢી મરશે તે તેમાં પેાતાના જૈનધર્મ નાશ પામશે. પોતાના જૈનધર્મના મૂર્ખપણાથી નાશ કરનાર, એવા સ્વાર્થી સાધુઆથી જૈન ધર્મના ઉદ્ધૃાર થવાના નથી અને સાધુઓને લડાવી મારનાર પ્રપ’ચી શ્રાવકોથી પણ પેતાનુ તથા અન્ય જૈનાનું ભલું થવાનુ નથી. પરસ્પર એક બીજા ઉપર મૈત્રીભાવના રાખ્યા વિના ધર્મની ક્રિયાઓ કરાય છે, પણ તેથી કદી આત્માની ઉન્નતિ થવાની નથી. જ્યાં સામાન્ય બાબતામાં વાંધા પાડી લડી મરવાનું થાય છે અને ભ્રાતૃ ભાવના નાશ કરાવાય છે, ત્યાં પેાતાની ઉન્નતિ થતી નથી અને બીજાએનુ પણ ભલુ કરી શકાતું નથી. જૈન ધર્મમાં જે દયાના સિદ્ધાન્તા પ્રરૂપ્યા છે, તેવા અન્ય ઠેકાણે જોવામાં આવતા નથી. જ્યારે દયાના મુખ્ય સિદ્ધાન્તના ઉપદેશ આપનારા સાધુઓમાં એક બીજા સાધુના આત્માની દયા રહે નહિ, એક ખીજાની પડતી થાય તેમ કરવાના પ્રયત્ન ચાલતા હાય, ભ્રાતૃભાવની પ્રીતિનુ* તા જ્યાં સ્વગ્ન પણ ન હાય, ત્યાં ઉદયની આશા શી રાખી શકાય ! ! ! સાધુએ જો પરસ્પર સંપ રાખીને વર્તે તે જૈન ધર્મના ઉદ્ધાર થયા વિના રહે નહિ. ગુરૂને ચેલાને વિશ્વાસ નહિ અને ગુરૂ કરતાં શિષ્યા પોતાનું દુ' જમાવવા, જુદા શ્રાવક કરવા પ્રયત્ન કરે તેવી જયાં સ્થિતિ હોય, ત્યાં ઉદ્ધારની આશા રાખવી વ્યર્થ છે. તાપણુ સાધુઓએ નિરાશ થવું નહિ, ઉદ્યમથી સર્વ કાર્ડીની સિદ્ધિ થાય છે, મનુષ્યા જે ધારે છે તે કરી શકે છે, તેા સાધુએ મનમાં ધારે તે શું ન બની શકે? અર્થાત્ સર્વ કાર્ય ખની શકે. સાધુઓના પ્રમાદને લીધે હાલમાં જૈન રાજાએ પણ રહ્યા નથી. જો જૈન સાધુઓ સપ કરે અને એક બીજાને ભ્રાતૃભા