Tirthyatranu Viman

SR No.: 008678
Original Sutra Author: N/A
Author: Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal
Total Pages: 66
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Tithi
File Size: 4 MB

Page 27

તી યાત્રાનું વિમાન.
જાણવા પ્રયત્ન કરતા નથી, તેમ સાધુએ કેટલાક એવા છે કે હાલ ધર્મની શી ચળવળ ચાલે છે, તેની પણ ખબર તેઓ રાખતા નથી. મૂર્તિને નહિ માનનારા એવા સ્થાનકવાસી જૈનામાં નવી જાગૃતિ આવવા લાગી છે, ત્યારે સનાતન જૈને ઉંઘે છે અને પેાતાને સત્ય જૈને કહેવરાવે છે. દરેક શ્રાવકા પોતાનાં છેકરાંને ધાર્મિક શિક્ષણ આપવા ખાસ લક્ષ્ય આપતા નથી. જો શ્રાવકાની સ'ખ્યા ઘટી જશે તેા, તીર્થાંની શી દશા થશે તે પણ સમજાતું નથી. હજારો શ્રાવક અને શ્રાવિકાઓ ભેગી કરીએ ત્યારે નવતત્ત્વને જાણનારા આંગળીના વેઢા જેટલા પણ જડી આવવા મુશ્કેલ છે. કેટલાક શ્રાવકા તા સાધુઆને તેાડી પાડી પાતે ધારેલા ગ્રહસ્થ ગુરૂને મનાવવાને પ્રયત્ન કરે છે. શેઠીઆએ જ્યારે કારન્સ થાય છે ત્યારે માંચડાને ધ્રુજાવી નાંખે તેવાં ભાષણા આપે છે, પણ કેટલાક ઘેર ગચા માદ ત્યાં એલેવુ' સ્વપ્નાની પેઠે ભૂલી જાય છે; જે શેઠીઆએ આસ્તિક હાઇ યથાશક્તિ પ્રયત્ન કરે છે, તેઓ ખરા જૈનપણાને ચેષ્ય છે.
કેટલાક શ્રાવકો મિલકુલ ગરીમ દશામાં આવી ગયા છે, તેને સારા રસ્તે ચડાવવા કાઇ જોઇએ તેવા પ્રયત્ન કરતું નથી. મારે તા વિચાર એવા છે કે ધાર્મિક અને વ્યવહારિક કેળવણી આપવાથી સર્વ અંગની વૃદ્ધિ થશે; ધર્મવિના એકલી વ્યવહારિક વિદ્યા ભણાવવામાં જો સહાય આપવામાં આવે તે મુસલમાનાને પણ મદદ કરવી જોઈએ ! જે જૈના ધાર્મિક કેળવણી લેતા હાય અને ધર્મમાં પૂર્ણ શ્રદ્ધાવાળા હાય તેવાઓને વ્યવહારિક વિદ્યા ભણવામાં સહાય આપવાથી શ્રાવકની ક્રજ અજવાય છે. ગમે તે જાતના શ્રાવક હાય, પણ જૈનતત્ત્વના જ્ઞાતા હોય અને જૈન ધર્મની શ્રદ્ધામાં જેનાં હાડ રંગાઈ ગયાં હોય, તેવાને આપેલી વ્યવહારિક ધનાદિ સહાય સફળ થાય છે અને તેજ સ્વધર્મવાત્સલ્ય કહેવાય છે.
· એક દિવસ સકળ શ્રાવક અને શ્રાવિકાઓને જમાડી નવકારશી કરવામાં આવે છે, તેટલા માત્રથી ખરેખર શાસ્ત્રધારે-સાધર્મ્સવાત્સલ્ય કહેવાતું નથી. ખરૂ સાધર્મવાત્સલ્ય એ છે કે, જેને જૈન ખંધુઓની * વાશી શબ્દ ખાટા વપરાય છે. માર્ગી શબ્દ ધ મેસ્તા છે.