Shrimad Devchandraji Jivan charitra

SR No.: 008663
Original Sutra Author: N/A
Author: Manilal M Padrakar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal
Publication Year: 1926
Total Pages: 232
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 11 MB

Page 45

૩૫. એટલે આનંદઘનજી સટક કહેવાશ. તેનાં વચન ટકાકીશું —પત્થરની શિલાપર કોતરેલાં એવાં, ટ‘કશાળમાં મુદ્રા પડે તેવાં ટશાલી, પૂર્ણ અનુભવીનાં જ વચના આવાં હાય. જિનરાજસૂરિ કે જે ખરતરગચ્છના ૧૨મા પટ્ટધર (સ્વર્ગસ્થ સ. ૧૯૯૯) હતા તેનાં વચના અવષ્ય-અખાધ્ય હતાં; યશેાવિજ્યજીએ નયઢષ્ટિથી અનેક વાતા લખી છે, તેમના શ્વેત વસ્ર સિવાય અન્ય વ–રંગીન વજ્ર પ્રત્યે વિાષ હતા, વિજયપ્રભસૂરિને પહેલાં માનવા--પટ્ટધર માનવા માટે આનાકાની હતી પછી માન્યા હતા એવી એવી તેમના જીવનમાં અનેક વાતા માનવામાં આવે છે તેથી તેઓ ટાનટુનરિયા લેકામાં ગણાયા હોય. વાસ્તવિક રીતે તેમનું જ્ઞાન અપૂર્વ હતુ, તાર્કિક શિરેામણિ હતા અને તેમના જેવા જ્ઞાની મહાપુરૂષ ઘણાં સૈકાઓ થયાં—હરિભદ્ર સૂરિ પછી કાઈ પણ કાળે-થયા નહાતા એમ કેટલાક વિદ્વાન્ પંડિતાનું માનવું છે. આ વાત પડિત સુખલાલજી યજ્ઞેશવિજયજીના સંબંધમાં વિસ્તારથી લખવા ધારે છે તે લખાશે ત્યારે સિદ્ધ થશે. દેવચંદ્રજીને એક પૂત્તુ જ્ઞાન હતુ તે શેના પરથી કહેવાયું છે તે સમજી શકાતુ નથી; અને તેમ હોય તે તે કારણ આપી તેથી તે ગટરપટરીચ્યા હતા’ એવુ કહેવામાં આવે છે તે સમજી શકાતુ નથી. ભૂખ વિચાર કરી તે કહેવાતા મેળ ખવરાવીએ તા એમ ભાવાર્થ કાઢી શકાય કે એક પૂર્વ કરતાં વધુ જ્ઞાન ન હતું તેથી તેના વક્તવ્યમાં આગળ તે પાછળ ને પાછળ તે આગળ એમ આવતું ને પુનરૂક્તિ ઢાષ પણ થતા; તેથી તે ‘ગટરપટરીમા’ રહેતા. ( મૂળ જ્ઞાનસારના ટખા જોવાની જરૂર, સદૈહ ટાળવા માટે, રહે છે. માહનવિજય
૧૬. માહનવિજય-ત॰ વિજયસેન સૂરિના શિષ્ય કીર્ત્તિવિજય તેના માનવિજય તેના રૂવિજય ને તેના શિષ્ય. તેમણે મહેસાણામાં સ. ૧૭૫૫ માં રિવાહન રાજાના રાસ, પાટણમાં સં. ૧૭૬૦ માં માનનુંગમાનવ. તીના રાસ, સ. ૧૭૬૧ માં પાઢણુમાં રત્નપાળના રાસ, સં. ૧૭૬૩ માં પાટણમાં પુણ્યપાલ ગુણસુંદરી રાસ. અને સ ૧૭૮૩ માં અમદાવાદમાં ચદરાજાના રાસ, અને સમીનગરમાં ૧૫( )૫ માં ન દાસુંદરીના રાસ તથા ચાવીથી રચેલ છે. દેવચંદ્રજીના સમકાલીન.