________________
૨૦
વળી લોહની કડાઈમાં પરમાધામીઓએ નાં
ખ્યા છતાં અત્યંત વેદના ભેગવી ઈત્યાદિ ભયંકર દુ:ખ નરકનાં ભેગવ્યાં. તિર્યંચની ગતિમાં સુધા, તૃષા, તાઢ, તાપ, છેદન, જે. દનનાં દુઃખ સહન કર્યા. દેવતાની ગતિમાં પણ વિષય સુખમાં આસકત થયે છતે. એક બીજા દેવની સ્ત્રી હરણ કરી પરભાવમાં ર, ત તાત્વીક કઈ સુખ મળ્યું નહી. મનુષ્યની ગતિમાં પણ કાય, કલેશ, રિગ, શેક, અજ્ઞાન, તાઢ, તાપ, આધિ,
વ્યા છે, અને ઉપ ધથી ખરૂ સુખ નથી, ખરું સુખ મેક્ષમાં છે, ચતુતિરૂપ સંસાર દુ:ખમય છે, જે સંસારને ત્યાગ કરી આ તમહિત ચિંતવે છે. એવા મુનીશ્વરને ધન્ય છે. તીર્થકર ચક્રવતિ રાજા અને ધન પતિએ પણ આ અસાર સંસાર ત્યાગ કરી અંતે મુનિમાર્ગ આદર્યો છે, સ્ત્રી, ધન,
