________________
ओने साथे लेइ जतुं नथी. संसारनुं सूख मधुबिंदु समान छे. मने संसारमा दुखनो पार नथी. संसारनी मोटाइयी जे मागस राजी थाय छे ते बाहिरामा जाणवो. धन, कुटुंब, पुत्रादिनो त्याग कार्याविना आत्मानुं हित थइ शकतुं नथी. माटै तेनो त्याग जरी दीक्षा लेवी ते सार छे.
दीक्षा. इत्यादि उपदेशसारथी रवचंदजी वैरागी थया. अने दीक्षा लेवानो विचार थयो. वैराग्यना त्रण प्रकार छे. १ मोहगर्मित वैराग्य. २ दुःखगर्भित वैराग्य, ३ ज्ञानगर्मित वैराग्य, उत्तम पुरुषाने ज्ञा. नर्मित वैशष्य थाय छे. रवजंदजीने संसारमा चेन पडवा लाग्य नहि. माताए तथा पीताए जाण्यु को
