________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૩૮
કન્યાવિક્રય દોષ.
નું નામ હતું એવું છે ત્યારે મને ભાષણની વખતે ખબર આપે જે હાં. ભૂલતો નહિં. “જીવતાં વેંત જેરું ભલું ” આપણું શું જાય છે? સાંભળીશું તે ખરા! કયાં આપણને બાંધી રાખવાનો છે?
-શેઠજી સાહેબ! અરે તેનું એકવાર એલવું સાંભળ્યું છે, તેથી અત્યારે જાણે સજજડ કાળજામાં તેનાં વચન ચૂંટી રહ્યા હોય મને લાગે છે.
બપોરને દેઢ વાગ્યે જાણી શેઠને ગુમાસ્ત લાવવા લાગ્યું કે, હવે વખત થઈ ગયો છે, માટે ચાલે, શેઠ પણ કહેવા લાગ્યા કે, જરા પાન સોપારી ખાઈ લઈએ, બંને જણે પાન સેપારી ખાઈ લીધી. પછી શેઠ, ગુમાસ્તા બંને ભાષણ કરવાની જગ્યા જે હઠીસંઘની વાવ હતી, ત્યાં ગયા તે માણસોની મેદીની ચિકાર ભરાઈ ગએલી હતી. બેઠકમાં બે હજાર માણસે ભાગ લીધે હતો, જો કે તે શેઠ હતા તે પણ તેમને માણસની મેદીની ભરપૂર ભરાયાથી તથા વચમાં બેશી શકવા માટે જરા મારગ ન હોવાથી જ્યાં
www.kobatirth.org
For Private And Personal Use Only
