________________
૧૮૪
પ્રકરણ ૧૪ મું.
॥ . एकशाखं भवेद्वार शूद्रवैश्ये द्विजेसदा ॥ समशाखा च धूमाये श्वानवाय खरासम ॥३७६॥
અર્થ–-બ્રાહ્મણ, વૈશ્ય, શુદ્ર એત્રણે વર્ણને એક શાખા કરવી; શાખાના જાડમાં શ્વાન અચ તથા ઢાંક્ષ આય તથા ખર આય તથા ધૂમાય દે.
नवसाखा महेशस्य देवानां सत्पशाखिकं ॥ पंचशाखा सर्वभौमे त्रिशाख मंडलेश्वर ॥३७७॥
અર્થ–નવ શાખા શીવના દેવાલયને કરવી, અને સસ શાખા બીજા સર્વ દેવના દેવાલયને વિષે કરવી; પાંચ શાખા સર્વ લેમીને રાજા (ચક્રવતિ રાજાને કરવી) અને ત્રીશાખા મંડલીક રાજાને કરવી. ૩૭૭
विशा. त्रिपंचसप्तनंदगे शाखास्युरंगतुल्पका ॥ हीनशाखनकर्तव्यं मध्ये काढयं सुखावहं ॥३७॥ अंगूलंसाधमर्धवा कुर्याद्विनं तथाधिकं ।। आयदोषविश्रुध्पर्थ हृस्वधिनडुखितं ॥३७९॥ चतुर्भागां तिकंकुर्यात् साखा विस्तरमानकं ॥ मध्येद्विभागिकंकुर्यात् रतंभपुरुषसंज्ञिकं ।।३८०॥
"Aho Shrutgyanam"
