________________
૧૭૭ પ્રકરણ ૧૩ મું.
થરને મળ. कुंभकेन समाकुंभी स्तंभ पातेनतुद्गमं ॥ भरणाभरणंसिर्षे कपोताल्या समुद्भवेत् ॥३५॥ पाटकेकुट छाद्यास्या कुर्यात्पटस्पपेटकं ॥ सषडं शसपादस्प साझेगर्भस्य विस्तरात् ॥३५७॥ गृहे देवालये पट्ट पेटांतहि त्रिधोदयं ॥ भजेदष्टा भिरेकाशां कुंभी स्त्पभोध पंचभिः ॥३५८। पर्दैन भरणंशीर्षे मेकपट्टस्तु साधक ॥ व्यासान करोस्पाट द्वयों विषमाशुभा ॥३५९।।
અર્થ—-કુંભાના મથાળે કુંભીને મથા કરે, થાંભલા મથારે ડેઢીઓ કરે, ભરણાને મથારે ભરણાના થરને સરખે મથારે કરે અને કેવાળ મથારે શરાને મારે કર. ૩પ૬
ભારવટ (પાટ) મચારે છાજાને મથા કરે, અને ભારવટ જાડે હોય તેથી ૧ સવા તથા ડેઢ પહોળો કરે કહે છે. ૩૫૭
- ઘરને તથા દેવાલયને ભારવટ કરવું. તેમાં ઢાળ કરવો હોય તે (છા જાને માટે) તે ઉપર ભાગ બે રાખવા. ભારવટ ઉંચે હોય તેમાં ભાગ ૩ ત્રણ કરવા તેમાં ભાગ એકનું તાંતરું કરવું, ને એક ભાગની પટ્ટી અને ૧ એક ૧૨
"Aho Shrutgyanam
